Renkler ve Türkiye

Türkiye seçim sandığına gerilimi giderek tırmandırılan bir ortamda gidiyor.
Görülen o ki, kimi kesimler halkın tercihlerinin yine tam kendi istedikleri yönünde olmadığı inancında.
O nedenle seçmeni etkileyecek mekanizmalar devreye sokulmaya çalışılıyor.
22 Temmuz sabahına kadar böyle bir gerilim ortamında yaşayacağımız anlaşılıyor.
Bütün bu ortamın en büyük tehlikesi ise toplumun siyah ve beyaz gibi ayrı kampa bölünüyor görüntüsü vermesi.
Demokratik toplumlar sadece iki renkten oluşmaz.
Siyahtan beyaza ulaşan süreçte arada griler, açık griler, koyu griler vardır.
Ton farkları arasındaki bu yumuşak geçiş o toplumun ahenkli bir düzen sürdürmesini sağlar.
Bir toplumun bireylerinin siyasi görüşü ne olursa olsun teröre karşı tavır alması ile toplumun bir kesimini kötü gelişmelerin sorumlusu görmesi veya göstermesi ise başka başka şeylerdir.
Bugün ülke olarak geçici bir sıkıntı yaşıyoruz.
Yakın tarihimizde bu tip sıkıntılı dönemlerden çokça geçtik.
Önemli olan bir arada yaşama mutabakatını bozmamamız gerektiği gerçeğidir.
Siyasi görüşü ne olursa olsun bu ülkenin her bir bireyinin ekonomik gelişmeden, demokratik toplum düzeninin aksamadan yürümesinden, laik-demokratik-hukuk devletinin dimdik ayakta kalmasından yana olduğuna kuşku yoktur.
Yine bu toplumun büyük bölümü üniter devletten yanadır.
Sadece farklı siyasi partilere gönül veriyor olmaları onları bir arada yaşayamaz hale getirmemeli.
Böyle bir duyguyu beslemek Türkiye'nin başına terör kadar bela açabilir.
Yapmamız gereken siyasi partilerin demokratik kurallar içinde yarışmasına olanak sağlayacak ortamı sağlamak ve sandıktan çıkacak sonuca saygı duymak olmalıdır.
Bir arada yaşama mutabakatı ve demokratik düzen Türkiye'nin en önemli iki gücüdür.
Türkiye çok partili sisteme geçtikten bu yana, demokrasinin itici gücünden yararlanarak büyük bir başarı öyküsü yazmış ve bugün çok önemli bir bölgesel güç haline gelebilmiştir.
O nedenle, herkesin bu sisteme yürekten sahip çıkması gerçekten çok önemlidir.
İşlerin iyi gitmesi tamamıyla buna bağlı.