Sevgi nefret salıncağı

- Ya çok seviliyor ya da nefret ediliyorsunuz. Avamla aranız nasıldır sizin?
- Şükürler olsun ki, hiç saygısızlık görmedim. Yani "Hişşt, bizim oğlan, gel de buraya bir espri yapıver gari," gibi bir şey, hiç duymadım. Baştan sempatik, öyle "Beni kucaklayın, beni kanatlarınızın altına alın," gibi bir talebim de olmadı zaten. Mesafeli bir adamım. Kendimi harika yerine koyup da söylermişim gibi anlaşılmasın ama; bütün harikalar, ürpertici kılıklara bürünmeli çünkü kalplerde ancak bu şekilde yer edinebilirler.

- Neden?
- Çünkü kalbin ürpertici ya da ilk başta rahatsızlık veren, tedirgin olarak yaklaştığı bir şeyi seçmek, onunla ilgili karar vermek, sonra sevmek... Öyle durup dururken sevmekten söz etmiyorum, bir insanı sevmek için uğraşmaktan, bir eylem gerçekleştirmekten söz ediyorum. Çünkü ancak o takdirde bilinçli bir karar verip o insanı hakikaten kalbinize sokmuşsunuz demektir.

- Aşkı tarif ediyorsunuz siz, çok şey istemiyor musunuz insanlardan?
- Aynen öyle. Ama bu yüzden ben bir pop ilah, bir TV starı ya da son çevirdiği filmde başarılı olmuş bir oyuncu gibi değilim kalplerinde, hakikaten oradayım. Benimsenmişimdir, savunulurum da. O yüzden bütün medyanın dönem dönem beni antipatik gösterme çabaları çok ağırlaştırılmıştır.