Okulu kıran çocuklar için...

Dersin tam ortasında, Sıkıntının doruk noktasında, Matematik hocası kaptırmış gidiyor, Sinüs kosinüs okyanusunda. Açık camdan içeri dalınca alacalı bir kelebek, Bahar geldi. Dışarıda sizi bekliyor, Okulun kapısına kadar gelmiş Bahar... Bekletmek iyi bir öğrencinin Şanına yakışmaz, Öğrencinin ömrü kelebeğinkinden Uzun olmaz. Büyürsün kanatların yolunur. Kısadır öğrencinin yaşamı, ah ah... Bir daha kanatların çıkmaz. Baharın dışarıda beklediğini Fısıldayınca kulaklarına kelebek, Takılıp peşine uçuverdi Bütün sınıf camdan dışarı. Öğretmen döndü tahtadan geriye Anlatsın problemi diye, Baktı sınıf boş. Nereye gitti bunlar yahu? Camdan uçacak halleri yok ya... Oysa öğretmen hatırlamıyor ki Öğrenciler isterlerse Sınıftan dışarı uçarlar. Hani o da uçmuştu ya bir zamanlar... Bahar geldi mi, İnsanın bütün sınıflardan Kırası gelir... Bahar okulu kırma mevsimidir. Sınıfından dışarı herkes Arada bir kaçmak ister. Sonra uslu çocuk olur, Sınıfına geri döner. Kelebeğin ömrü kısadır bilir ama Döner sırasındaki yerini alır, Ömrünün bitmesini bekler. Sayarsın sınıfı bir-iki eksik çıkar. Onlar dönmemiş, Tüymüşler.... Sınıfa dönmeyen çocuklar, Kelebek olur... Nereye giderler bilinmez...

Ali Poyrazoğlu'nun Merkez Yayınlar'dan çıkan Bir Sen Kaldın Yalnızlık Gelince adlı kitabından...