İnsan yedisinde neyse yetmişinde de odur. Erkek dediğin işte budur! Bir kere aldatan erkeğin, tövbesi tutmaz! Tu-ta-maz! Tamam; çocuklar var! Tamam; ekonomik olarak eşe bağlılık var! Tamam; kocanı seviyorsun! Tamam; elalemin diline düşmekten korkuyorsun!, Tamam; bana 'evlenince anlarsın' diye kızıyorsun. Ama gerçeği söylesene abla, mutlu musun? Buyurun Tamer Karadağlı'dan yakın! Bir, iki, üç yetmez, dört, beş, altı olsun havasında! Adam aldatmaya bağımlı. Belli ki gözü dışarıda, neden ısrar edersin, bir de gidip çocuk yaparsın Arzu Abla? Öyle bir kocaya yapışma, kopamama hali ki anlamıyorum, anlamak da istemiyorum! Bırak gitsin, bitsin artık... Ya da şimdi Hüsnü Şenlendirici evine dönse ne olacak ki? Nazire Hanım'ı başının üstünde mi taşıyacak. Mum ışığında yemeğe mi çıkaracak. Boş versenize; üç vakte kadar Deniz değil, Meniz bulacak! Ey Arzu'lar, Nazire'ler bu kez yırtın, hayata tersinden bakın! Verin pasaportu abilere, başlayın taptaze günlere. Adamlara yapışa yapışa, çemkire çemkire kurudunuz, tükendiniz, 'dekor eş'likten öteye gidemediniz işte!