İnsanlık hali

Dönüşüm
"Karımdan çok sıkılmıştım. Bir ara boşanmayı bile düşündüm," dedi... Oturdu koltukta, uzun uzun anlattı... "Baktım iş kötüye gidiyor... Çok sıkıldım hanımdan... Düşündüm taşındım karımı yeniden yarattım... Bir dizi operasyon... Burnunu kaldırttım... Saçlarının rengini değiştirdim... Gözlerine mavi lens taktım... Biraz kilo almasını sağladım... Göğüslerine de slikon filan... Süheyla'dan yepyeni bir Süheyla çıkardım... Adını da değiştirdim... Ayça yaptım... Yepyeni oldu... Boşanıp yeni karı almaktan da daha ucuz böylesi..." deyip kahkahayı patlattı. "Peki, karın senin bu halinden sıkılırsa... Ne bileyim 'Kes şu bıyıklarını, kes' derse?" "Erkek adam karı uğruna bıyığını keser mi?.." dedi. Kahkahayı patlattı... Karısına telefon ettim. "Ne oluyor Süheyla?" dedim. "Aman, bilmez misin benimkini, çatlağın teki... Onu tedavi ettirmek için ruh doktorlarına para harcayacağımıza aynı parayı kendime harcatıp, güzelleşiyorum... Oyalıyorum deli kocamı, yeni karı aldın diye..." demez mi? On beş gün sonra yine damladı, çöktü koltuğa, surat iki karış. "Abicim, ben bu yeni karıdan sıkıldım, eski karımı, Süheyla'yı çok özlüyorum... Bu yeni karıda iş yok... 'Ben Süheyla'yla yeniden birlikte olmak istiyorum... Ona dönmek istiyorum' dedim karıma..." "Eh o ne dedi?" "Eski karını beğenmedin... Süheyla'yı öldürdün, Ayça yaptın... Şimdiki kızlar senin Süheyla gibi huysuzluklarını çekmez. Kapı orada..." demiş. "Ben ne ettim?" diye dövünüp duruyor şimdi...

Umut
Çekmecelerimi karıştırıyordum. Nilgün'ün bir resmi çıktı... Hey gidi hey... Deli gibi aşıktım Nilgün'e... O da beni çok severdi... Beceremedik... Önce erteledik... "Hele aradan biraz zaman geçsin..." dedik. Gerisi gelmedi. Iskaladık. Hem çok güzeldi hem de çok akıllı. Evlendi... Bir kız çocuk yaptı... Kocası öldü... Yalnız yaşıyormuş... Benim gibi... Öyle duymuştum... Kim bilir nerelerdedir? Benim oğlan da askerden geldi. Sevgilisini getirdi, tanıştırdı... Nilgün'ün kızıymış... Deli gibi tutulmuşlar birbirlerine... Benim oğlan, "Baba ben evlenmek istiyorum," dedi. "Aman uzatma, hemen evlen," dedim. Onun kızıyla benim oğlan... Hey gidi hey... Yakışırlar birbirlerine... Hem bakarsın kızın kayınpederiyle Oğlanın kaynanası kaynaşıvermişler... Olur mu olur...

Düz Mantık
Yolda yakaladı beni, başladı anlatmaya. "En yakın arkadaşımın karısıyla çıkıyorum... O da benim karımla çıkıyor. Karım beni aldatıyor, onun karısı da onu aldatıyor... O da karısını aldatıyor, ben de karımı aldatıyorum. Aldatırım, karı benim değil mi?" Baktım trafik korkunç... "Bu kadar karışıklığa ne gerek var, boşanın, birbirinizin karısıyla evlenin olsun bitsin." Şöyle bir kafasından geçirdi dediklerimi... "İyi de o zaman işin heyecanı kaçar," dedi. "Sen yine de bir düşün..." dedim. İki gün sonra aradı... "Düşündüm, taşındım... Sen haklısın boşanıyoruz... O benim karımla evleniyor." "Sen de onun karısını alıyorsun." "Ben sekreterimle evleneceğim. Kocasını boynuzlayan karıyla evlenilir mi? Manyak mıyım ben?" dedi. Dilim düğümlendi. Bir şey diyemedim...

Karımla Ben
Karımla odaları ayırdık. "Ben yeni yatak odamı yeşil döşeyeceğim," dedi. Ben de "Açık sarı yapmayı düşünüyorum," dedim. Şimdi çocuklardan gizli, haftada bir gece ben onun odasına gidiyorum, bir gece o benim odama geliyor. Evvelsi gece odasına süzüldüm, girdim koynuna. "Yapma kocam yandaki odada..." dedi. "Horul horul uyuyordur duymaz," dedim. Ertesi akşam o benim odaya giriverdi karanlıkta. "Yapma, ben evli bir erkeğim, karım yandaki odada," dedim. "Dün gece karının koynunda bir adam vardı. Senin dünyadan haberin yok," dedi. Sabaha kadar uyuyamadım. Karım beni aldatıyor mu yoksa?