|
Hainlere ders!
11 Eylül 2001 sonrasıydı.
ABD'yi paranoya kaplamıştı.
Çoğunluk, Irak, İran, hatta Taliban'ın ABD'ye füze yollayacağı endişesine kapılmış, sürüklenmiş, ittirilmişti.
Milyonlarcası (komünist!) Çin yapımı ABD bayrakları, milliyetçi-militarist heyecan, düşmanlara had bildirme, "hainler"e ders verme histerisi dalga dalgaydı.
Karşı söz her babayiğidin harcı değildi.
Propaganda maşası olmaya gönüllü, kışkırtmaya sevdalı, linçe azimli medyanın yanı sıra, saygın görünenler dahi atmosferden kopamıyordu.
Epey sonra bunun için özür dilediler ama...
O ahval ve şeraitte, üniversitelere dönük bir kuruluş sıcağı sıcağına rapor yayınladı.
ACTA, çok sayıda üniversitenin para kaynağıydı.
Varlıklı, muhafazakar, piyasacı, sağcı sınıfların, kurumların, vakıfların aracısı.
Kurucu eski başkanı ise, ABD Başkan Yardımcısı Dick Cheney'in karısı Lynne'di.
ACTA, tereddütsüz, çok sayıda akademisyenin adını teşhir etti.
"Amerika'nın saldırılara cevabında üniversiteleri zayıf halka haline getiren hainler"di.
Mesela, "Woodrow Wilson Kamu Yönetimi Okulu" dekanı Michael Rotschild, "Amerikalılar tarihimiz üstüne de düşünmeli. 2. Dünya Savaşı'nda, Japon kökenli ABD'lilere burada neler yaptığımızı mesela" demişti.
Ünlü üniversite MIT'de Hugh Gusterson, "Bu özel anda, bize saldıran halkların kültürünü ve tarihini anlayabilme zorunluluğu dayattı" demişti.
Daha sonra bir Harvard profesörü, "Aslında kendimize çeki düzen verebilmemiz için Irak'ta savaşı kaybetmemizi istiyorum" bile diyecekti.
"Hainler"in üniversiteden kazınmasını istiyordu rapor.
Ortamın kabaran hisleri ve para gücünün baskısıyla.
"Cadı avları"na, McCarthy temizliğine tanık olmuş ABD'de, genellikle "düzen adamı" olsalar da, üniversite yönetimleri, rektörler, dekanlar baskıya boyun eğmedi.
Voltaire'den miras "Fikirlerine katılmasam dahi" şiarı, "akademik özgürlük, bağımsızlık, çeşitlilik, tartışma, farklılık, özgünlük, aykırılık" kültürü edinmiş tüm üniversitelerde, rüzgara, fırtınaya karşı durdu.
"ABD yönetimi"ne, toplumun o sıradaki ruh haline, sermayenin şiddetine direnen bu bilim, düşünce, araştırma, tartışma, eğitim insanları, orada oldukları için, "işimize, fikrimize, meşrebimize" muhtemelen münasip kaçtıkları için takdire şayan, değil mi!
Peki burada ne oluyor?
YÖK, üniversite, dekanlar, öğretim üyeleri, üstelik hani "dinsel dogmalar" a karşı "Aydınlanma" mirasçısı, sözde "Voltaire geleneği"ni hazmetmiş geçinenler ne yapıyor?
"Çok aykırı fikirler beyan etti" diye, bir profesörü anında satıyor, atıyor, hain ilan edip işsiz, nefessiz, linçe açık bırakıyor. Taşlıyor. Dağlıyor. Alev alev yakmak istiyor.
Medyada zaten "hain"e tekme tokat ile bol tükürük mevcut!
Parantez açayım: O profesörün ne ultra liberal, aşırı piyasacı görüşleriyle, ne tarihe bakış açısıyla iki cümlelik ortaklığım var. Ben başka türlü bakarım. Epey ayrı bir dünyanın insanı, bana göre.
Ama o öyle düşünüyor.
Bilgisi, görgüsü, açısı, yorumu, eleştirisi öyle.
O bakış açısına değer veren, değer vermeyen kendi açısını oluşturur, oluşturmuştur zaten.
Çok azınlık, hatta bireysel dahi kalabilir.
Her şey bir yana, bir kişiye böylesine linç, mertlik midir?
Yok. Bir türlü olmuyor.
Ne gazetecilik vicdanı, bağımsızlığı, özgürlüğü; ne akademik özgürlük, bağımsızlık, çok seslilik geleneği.
Mümkün değil.
İyi bir tesellim, bu gazetede Genel Yayın Yönetmeni Fatih Altaylı'nın (Ergun Babahan da bunu yapardı) bu linçi açık reddi.
Keşke, mesela Cumhuriyet yazarları, tüm karşıtlıklarına rağmen, "farklı fikirleri savunabilme ve o fikirlerle üniversitede çalışabilme" hakkına sahip çıkabilseler.
Naili Boratav, Üçok, Aksoy, Savcı, Talas, Tütengil öyle yapardı sanırım.
|
