 |
| Televizyonu açmayı sakın unutmayınız!
|
|
Geçen yıl bitti, bitecek söylentilerinden sonra izleyicilerin büyük tepkisiyle karşılaşan Avrupa Yakasıdizisi, kısa bir aradan sonra bu çarşamba akşamı 94. bölümüyle ekrana gelecek. Bu sezon, 16 kişilik dizi ekibinden üçü gitti, onların yerine dört yeni oyuncu geldi: Peker Açıkalın, Hasibe Eren, Tolga Çevik ve Sarp Apak.
Yılın 'o zamanı' geldi çattı! Televizyon sezonu açılıyor! Bu sektör ya da havalı söylenişiyle 'beyazcam', dışarıdan bakıldığı kadar eğlenceli bir sektör değildir, inanın. Medyaya, televizyon piyasasıyla ilgili yansıyan birkaç çeşit haber vardır: 1) Falanca oyuncu, filanca dizisinden bölüm başı şu kadar milyar para alıyor! 2) Feşmekan dizisi 25. bölümünü zıttırıpıt barda neşeyle kutladı, oyuncular "Biz bir aile gibiyiz," dediler! 3) Haftanın şu günü yayınlanacak olan dizi, güçlü oyuncu kadrosu ve hayatın içinden hikâyeleriyle gümbür gümbür geliyor! Şimdi size televizyon piyasasının gerçeklerini açıklıyorum efenim: Bu piyasada çalışanların hayatı deliler gibi para kazanıp, gülmek, kutlamalar yapmak ve 'gümbür gümbür gelmekle' geçmez! Alalım bir televizyon dramasını örneğin.
UYKU VE YEMEK SETTE
Dramalar haftada altı, yedi günde çekilir. Oyuncular çoğunlukla en geç sabah sekizde sette olur ve çekim, ertesi sabaha kadar sürebilir. Uyku, yemek, tuvalet gibi ihtiyaçlar sette giderilir. Ancak bizde Hollywood filmlerindeki gibi her oyuncunun lüks bir karavanı, ekip için yapılmış bir yemekhane, seyyar duşlar gibi lüksler yoktur. En ünlü oyuncular, soğukta kaldırımlarda oturup sıralarının gelmesini bekler, yakındaki evlere rica edip tuvaletlerini kullanırlar, yorgunluktan bayılacak durumdayken biraz kestirmek için bazen mahalle kahvelerini mesken tutarlar! Teknik ekibin işi ise bunun iki katı yıpratıcıdır. Bazen çekimler uzak bir şehirde yapıldığı için, ekip senenin 10  ayı evinden, yakınlarından uzak kalır. Her zaman "Biz bir aile gibiyiz," denir, ama çoğu zaman ekipte sürtüşmeler, kamplaşmalar yaşanır, dedikodu gırla gider. Senarist, gözleri kan çanağı olana dek yazar, yönetmen paket paket sigara bitirir, yapımcı uykusuz geceler geçirir. Ve bunların sonucunda dizi yayınlandıktan yaklaşık 12 saat sonra karne gelir: Reyting ölçümleri! Çoğu zaman onca fiziksel ve beyinsel çaba, maddi ve manevi yatırım, beklentiler, bir gecede çöp olur. Çünkü o gece maç vardır, çünkü o gece başka bir kanal o diziyi vurmak için müthiş bir filmi yayına sokmuştur veya çünkü o gece dizi normal saatinin 20 dakika öncesinde yayına girmiştir! Televizyon piyasasındaki rekabet, bütün sektörlerin içinde en acımasızlarındandır! Bu yıl, önümüzdeki iki hafta içinde, stüdyo programlarını bir yana bırakırsak, aşağı yukarı 50 yeni dizi seyirci karşısına gelecek. Her ekibin yaklaşık 100 kişi olduğunu düşünürsek, 5 bin kişi ve onların ailelerinin kaderi, bir ay içinde belli olacak! Bu 50 yeni dizi, devam etmekte olan işlerle her hafta çarpışacak ve kimisi piyasadan silinirken, kimisi ayakta kalmayı başaracak. Başarılı olan işlerin çoğu da belli çevrelerde dudak bükülerek karşılanacak, kalitesiz, avam, sıradan bulunacak! Başarısız olup kaldırılanların arasında, arkasından "Hay Allah çok kaliteliydi, ama halk anlamadı," denenler bulunacak! Çok az iş, belki senede bir  veya iki tanesi, hem reyting ölçümlerinde başarıyı yakalayıp hem A grubu seyirci, medya, sanat dünyası hatta televizyon düşmanları tarafından da alkışlanacak! Lafı nereye getirdiğimi az çok tahmin etmişsinizdir. Avrupa Yakası son üç yıldır bu ender işlerden biri oldu! Popülarite ve kalitenin minicik kesişim kümesinde yerini aldı. Bu çarşamba, Avrupa Yakası, 94. bölümüyle dördüncü yılına başlıyor! 16 kişilik oyuncu ekibinden üçü gitti, dört yeni oyuncu geldi: Tolga Çevik, Peker Açıkalın, Hasibe Eren ve Sarp Apak. Çevik ve Eren, Aslı'nın halasının çocukları Sacit ve Makbule'yi canlandırıyor. Açıkalın, Sütçüoğlu Apartmanı'nın kapıcısının oğlu Gaffur. Apak ise ofisin yeni çaycısı. Geçen yıl bir ara diziyi bitirmeyi düşündük. Ancak bu haber duyulmaya başlandığında seyirciden öyle sert ve güçlü bir tepki geldi ki kararımız değişti. Ben iş konusunda hep kötümserimdir! En berbat ihtimalleri düşünürüm, evhamlıyımdır, titizimdir. Böylece her şeye hazırlıklı olunur, hayalkırıklığı yaşanmaz, önlem alınır. Herkesin dizine vura vura güldükleri bir bölümde benim tek dikkatimi çeken düşük tempolu bir sahne veya arkadaki figüranın kameraya bakması olur! Ağız tadıyla, eğlenerek, gülerek bir Avrupa Yakası seyretmişliğim yoktur, şimdiye kadar. Sadece kusurları görürüm! Ama birinci bölümün çekimlerinden sonra şu kadarını söyleyeyim, doğru kararı verdiğimize kanaat getirdim! Sanırım o küçük kesişim kümesinde olmaya devam edeceğiz. İyi seyirler.
|
