Artık çocuklara bir şeyi empoze etmek zorlaştı. Annelerinden babalarından farklı değiller, güzel ortamlar istiyorlar. Seçenekler de arttı. Kız çocuklar için hazırlanan giysiler kadın koleksiyonlarının kopyası gibi. Erkekler spor markalarını takip ediyor. Annenin modası da girdi karar verme süreçlerine. Anne pusete bakıyor; ayakkabısına, çantasına uyuyor mu; arabaya nasıl konuyor diye. Reklamlar da çok etkili. Çocuklar yoğurdu, sütü seviyor bu sayede. Biz insanların maksimum süre kalması için üç mağazayı bir araya getirdik. Kiddland'da 12-15 dakika arasında süre harcanıyor. Bebek alışverişlerinde sure 1 saate kadar çıkabiliyor, çünkü özellikle hamile annelere rehberlik hizmeti var. Oyuncakta süre değişise de onların alışverişi çok uzun değil, ne alacaklarını biliyorlar. Elektronik oyuncakla oynama yaşı 4 aya kadar indi. Eskiden top, tüfek, bebek vardı; şimdi saçı kesilebilen bebekler var. Türkiye'de çocuk başına oyuncak tüketimi çok düşük, 10 dolar düzeyinde. Avrupa'da 350 dolar, ABD'de 500 dolar. Anneler çocukla daha fazla vakit geçirdiği için ihtiyaçlarını biliyor, daha fazla direniyor. Babalar ise çocuklarına zaman ayıramadıklarından kendilerini rahatlatmak adına satın alımda daha az direnç gösteriyor. Oyuncak pazarının büyümesinde gelir, eğitim seviyesi, demografik ve sosyolojik trendler rol oynuyor.
