  |
|
Hepsinin hikayesi birbirinden çarpıcı
Çayan Yılmaz, kardeşi Ulaş ile birlikte vakfa bırakıldığında 12 yaşındaymış. Hapishanedeki babası iyi bir eğitim alabilmesi için vakıfta büyümelerini tercih etmiş. İki yıl boyunca birlikte kalan kardeşlerden Ulaş, babaannesini özleyince vakıftan ayrılmış. Çayan vakıfta, Ulaş Bolu'nun bir köyünde büyümüş. Hayat onlara iki farklı yol çizmiş. Ulaş çobanlık yaparken, Çayan Marmara Üniversitesi'nde heykeltıraşlık eğitimi alıyor: "Üniversite sınavına ilk girdiğimde kazanamadım, çalışmaya başladım. Benzin pompası montajı işi yapıyordum. Ama okuldayken resim yapmayı, ağaç yontmayı çok severdim. Mutlu olamayacağımı anladığımda üniversite okumaya, hatta heykel okumaya karar verdim. Ali Ağabey ile (Ali Nesin) konuştum. Güzel sanatlar fakültesinin sınavını kazandım. Üstelik üç dört üniversiteyi birden kazandım, Marmara'yı tercih ettim." Çayan hafta sonlarının büyük bölümünü yine vakıfta geçiriyor. Tıpkı üniversite okuyan bir gencin, hafta sonu ailesini ziyaret etmesi gibi o da kardeşlerini ihmal etmiyor. "Vakıfta yapılacak çok iş oluyor" diye ekliyor: "Araba kullanmak gerekiyor. Tamir  edilmesi gereken yerler oluyor. Bir de resim dersi veriyorum çocuklara. Çok iş oluyor, gelip birinin halletmesi lazım."
AİLENİN TEK OĞLU
Bilgi Üniversitesi'nin tarih bölümünde burslu olarak eğitim gören Ali Hançer'in öyküsü de en az Çayan'ınki kadar etkileyici. Erzurum'un Çat ilçesine bağlı Elmapınar Köyü'nde sekiz çocuklu bir ailenin tek oğlu olarak dünyaya gelen Ali, kız kardeşlerinden çok farklı yaşıyor: "13 yaşında geldim vakfa, 15 yıldır buradayım. Köyümüzde okul olmadığı için babam akrabalarımın yanına okumaya göndermişti. İlkokul öğretmenim beni Nesin Vakfı'na kaydettirdi. Gelişimin ikinci yılında babam vefat etti, ardından annem. Köydeki herkes geri döneceğimi düşünüyordu ama benim aklımdan hiç böyle bir şey geçmedi. Şimdi tek hayalim birkaç dil daha öğrenip akademisyen olmak." Ali'nin kız kardeşlerinin ilkokulu okuma şansı bile olmamış. Kendi çabalarıyla okuma yazma öğrenmişler. Şimdi evli olan da var, bekar olan da. Ama tek erkek kardeşleriyle hep gurur duyuyorlar.
|
