|
|
|
|
|
|
Bizim anneler yaşadıklarını anlattı
EMİNE ÜN (Eski manken) Bilmek istemedim Ben böyle bir şey yaşamadım. Fakat doktorlarım beni bu konuda uyarmıştı, bilgi sahibiydim. Önceleri çok okuyor ve araştırıyordum fakat sonrasında bilgi sahibi oldukça daha fazla etkilendiğimi fark ettim. Doğumla ilgili korkularım da CD izleyip bilgilendikçe artmıştı. Bunalıma girmiştim. O nedenle kendimi bu tür şeylerden soyutladım. Doğum yapan bazı arkadaşlarımın çok ağladıklarını ve ben buna bakamayacağım korkusu yaşadıklarını gördüm.
İNCİ TÜRKAY (Oyuncu) Çok fazla ağladım Hamileliğim çok rahat geçmişti. Fakat ne zaman ki çocuğumla hastaneden çıktık, hastanenin kapısından itibaren korkunç bir ağlama krizine girdim. Hiç unutamıyorum o anı. Sanki 9 ay biriktirdiğim bir yaş varmış gibi. Eve geldim daha da kötü oldum. Sanki evimi, sokakları ilk defa görüyormuşum gibi kendime bile itiraf edemediğim bir sendrom yaşadım. Eve geldikten birkaç gün sonra kendi kendine geçti. Ben en hafif atlatanlardan biriyim sanırım.
PINAR AYLİN (Şarkıcı) Eve kapananlar var Ben bu sendromu yaşamadım ama arkadaşlarımdan bunu yaşayan olduğu için biliyorum. Bir arkadaşımı depresyon nedeniyle 2 yıl boyunca dışarı çıkaramadık. Bu konuda bilinçliydim ve araştırma yapmıştım. Yaşarsam diye bir korkum yoktu. Hamileliğimi rahat geçirdiğim için sanırım sonrasında da çok etkilenmedim. Genel olarak kadınların aldıkları kilolar ve kendilerine zaman ayıramamaktan ötürü depresyona girdiklerini gözlüyorum.
|
|
|
|
|
|
|
|
|