|
Kutlama listesi
"Müttefikler", Avrupa'nın Nazilerden kurtarılışının yıldönümünü hep birlikte kutluyor.
Elbette önemli bir tarih.
Hitler ve Mussolini... Faşizm... Soykırım gibi kavramlar ile felaket sonuçları göz önüne alınınca, tartışılmaz bile.
Ama geride bazı sorular baki kalır; tarihin "kötüler ve iyiler" ile zaferlerden ibaret anlatımı arasında kimi "tarih" kayboluverir.
Kaybolanlar, silinenler, zor hatırlananlar arasından bir demet:
Alman burjuvazisi kadar Batı kapitalizminin de, "sosyalizm, komünizm" korkusuyla, İtalya'dan başlayarak faşizmlerin yükselişini sessizce yahut gizliaçık sevinçle izlemeleri.
* Bu yüzden, 1. Dünya Savaşı mağlubu olduğu, sözde eli kolu bağlandığı halde, Alman silahlanmasının da seyredilmesi, hatta teşvik edilmesi.
* İspanya İç Savaşı'nda, Avrupa faşizminin İspanyol falanjistlere açık desteğine karşın, gönüllü tugayları dışında, Batı demokrasilerinin "faşist kostümlü prova" ya seyirci kalması.
* Yine İspanya İç Savaşı'nda, Stalin' in Sovyetleri'nin de, faşistlere karşı çarpışan anarşistlere antipatiyle bakarak, "antifaşist cephe" yi sözde destekler gibi yapıp baltalaması.
* İngiltere ve Fransa'nın, Almanların daha Rhineland'ı işgaline sessiz kalmalarından, Avusturya ve Çekoslovakya'nın işgalini seyretmelerine kadarki donuk bakışları.
* Stalin' in Almanya ile anlaşarak Polonya'yı satması, hatta ısırıp koparması ve Alman işgalini kolaylaştırması.
* İngiltere ve Fransa'nın, ancak Polonya işgal edildikten sonra savaş ilanı (ABD henüz yok bile!)
* Bu savaş ilanından sonra bile aylarca kıl kıpırdatılmaması.
* Sovyetler ile hemen kapışacağı beklenen Almanya'nın önce Norveç, Hollanda, Belçika ve Fransa'ya inmesi. Fransa'nın fazlasıyla fos çıkması.
* Stalin' in kendisi bir yana, savaşın bütününde üçte ikisi sivil, 30 milyona yakın kayıp veren Sovyetler'in, Almanya'ya ilk büyük darbeyi indiren "Stalingrad" savunması. Yani, Alman yenilgisinin Batı'dan değil Doğu'dan, "Batı'nın düşmanı komünizm ve Kızıl Ordu" dan başlaması.
* Amerikan ve İngiliz birliklerinin Avrupa'ya ancak 1943'te İtalya'dan ve sonra Haziran 1944'te Normandiya'dan ayak basabilmeleri Yani, Hitler' in işgallere başlayışından dört yıl kadar sonra.
* Müttefiklerin "koşulsuz teslimiyet" ısrarı yüzünden savaşın uzaması ve yüzbinlerce insanın daha ölmesi.
* Uzun süre, Nazilerin "Yahudi soykırımı" konusunda, Batı'nın, işin ciddiyetini kavramama ısrarı. Hatta herkesin kendi Yahudi nüfusuyla hesaplaşması. Kimi Siyonistlerin bile bu kıyımı "işe yarar" görebilmesi.
* Almanya'yı fiilen bitiren gücün Batı orduları değil, Doğu'dan gelen Kızıl Ordu olması.
* Savaş uzatıldığı ve Sovyetler de Almanya'ya nihai darbeyi indirdiği, bu arada "geçerken" Doğu Avrupa'yı da çiğneyip içine yerleştiği için, oraların "Stalin" e hediyesi. Avrupa'nın kendi iç dinamiğinde muhtemel olabilecek sosyalist devrimleri boğmak için Hitler seyredildiği gibi, bu kez "zoraki ve işgal ürünü sözde sosyalist devletler" e vize verilmesi.
* "Batı demokrasileri" nin kurtuluşunun, en büyük korkuları olan "komünist diktatörlük" sayesinde de mümkün olabilmesi.
* Japonya'ya atılan iki atom bombasının, zaten yenilen bir ülkeyi yenmekten, zaten teslim noktasındaki bir devleti teslim almaktan çok, bir "üstünlük gösterisi" ve geleceği rehin almak üzere bir deneme olması: Sovyetler'i Japonya'dan uzak tutmak, hem Avrupa hem Sovyetler'e karşı "bombanın gücü ve acımasızlığı" nı göstermek ve her türlü masaya o bombayla oturmak, hem de bombaya yapılan 2 milyar dolarlık "yatırım"ın boşa gitmemesi!
* "Bebekler sağlıklı doğdu" mesajıyla, "atılabilir" hale geldikleri müjdelenen atom bombalarının, çok da gerekli olmayan biçimde kullanılarak, binlerce bebeği öldürmenin yanı sıra, daha fazlasının, hatta sonradan doğanların bile bedenlerini tüketmesi.
* "Bomba muhalifi" ABD'li Amiral Leahy' nin bile dediği üzre "Savaşlar kadınları ve çocukları öldürerek kazanılmaz" ilkesine bağlı olanların değil, "savaşlar, nasıl kazanılırsa kazanılır" diye düşünenlerin kazanması.
Kutlanırken hep hatırlananların yanı sıra, böyle bir "hatıra listesi" de mümkündü işte.
|
