 |  |
 |
|
Vah Haluk Levent'im vahh!..
 Okul yaptırma kampanyamız için des tek atmaya söz vermişti Haluk Levent. Gün gelip çatınca da kaçmadı, kıvırmadı. Sözünü tuttu. Birkaç ekstrasını iptal etmek pahasına koca bir ekiple kalktı geldi Doğubayazıt'a.
Hop hop
Malzemeleri TIR'la, orkestrası uçakla geldi. Onca masrafı da cebinden karşıladı, tek bir liralık desteği bile kabul etmedi. Sonra Yaşar Eryılmaz Stadı'nda muhteşem bir konser verdi. Yöre gençleri başta olmak üzere stadyumu dolduranlar hop oturdu hop kalktı onunla.
Son kontrol
Plana göre konserden hemen sonra karayoluyla Adana'ya hareket edip ertesi günkü konsere yetişecekti. O yorgunluğun ardından, 10-11 saat karayolculuğunu göze almak babayiğitlikti vallah da. Akşam saatlerinde öpüşüp, sarışıp ayrıldık. Sonra yatıp dinlenmeye çekildik biz. Sabah erkenden kalkıp Van'a uçağa yetişecektik çünkü. Yetiştik de. Tam bilet kontrol kuyruğuna girdik ki Haluk karşıma dikiliverdi. Yolda rahatsızlanmış ve geri dönmüş Doğubayazıt'a.
Yedekler
Sağlık ocağını açtırıp kontrolden geçirtmiş yanındaki dostlar. Hiçbir şeyi çıkmamış. Ama şimdi bilet sorunu var. İstanbul'a gidip hemen aktarma yapmalı, Adana'ya yetişmeli. Lakin sorun var. Karayolunu kullanacak diye iptal ettirmiş rezervasyonunu Haluk. Şimdi gel de yer bul bu kalabalık yedek listesi içinde.
Olur mu hiç?
"Ben evladımı yolda bırakmam" deyip kolundan yutuyor nöbetçi müdüre götürüyorum onu. Haluk, müdüre diyor ki:
- Ben torpil istemem müdürüm. Aklınıza yanlış bir şey gelmesin. Zaten biletim vardı. Yerim okeyliydi.
- Öyle mi Haluk bey? Peki lütfen söyleyin rezervasyon numaranızı.
Ne numara ama
Haluk defterine bakıp küçük bir notu okuyor. Ancak verdiği numara bilgisayarda yok.
- Numara tutmuyorsa Haluk diye bakın. Acil.
- Yok efendim yok maalesef.
Tam yarım saat cebelleşme sürüyor. Sonunda anlaşılıyor ki Haluk'un nüfus soyadı olan Acil'i müdür bey; iş acil anlamına algılayıp Haluk Levent diye bakıyormuş listeye.. Allah Allaaah!.. Yav güler misin ağlar mısın duruma. Sonra konuyu çözüp koştura koştura ve zor bela yetişiyoruz uçağa. Koltuklarda sıkıntıdan patlamış, öfkeyle bize bakan gözler de cabası. Oturunca dönüp sitem ediyorum Haluk'a.
- Oğlum gerçek adın iyi ki Haluk Acil. Bir de acil değil normal olsan ne zaman binerdik bu tayyareye ha?..
|
