  |
|
Biz Dünya'lılar
Öldüğünde 51 yıllık gazeteciydi. 1981 yılında Hürriyet gazetesinden ayrıldığında farklı bir yol izledi. Erol Simavi, kendisine tazminat olarak günlük 1500 adet satan Dünya gazetesini verdi. Artık gazete patronu olacaktı.
Gazetelerin ekonomi editörlerinin çoğu ve yüzlerce ekonomi muhabiri, onun yanında ve gazetesinde yetişti. Önceki gece, gazetesinin 25'inci kuruluş yıldönümüydü. Kendisi orada yoktu ama felsefesi, haber ve yorumda sansasyondan ve şantajdan kaçınan ilkesi yaşıyordu.
Nezih Demirkent, bizler için öğretmendi, arkadaştı. Demirkent'in kendi odasında gerçekleşen sabah toplantılarını kaçırmamaya özen gösterirdim. Soğukkanlı ama sorgulayıcı bakışıyla her gün ders verirdi. Tecrübelerini aktarmakta cömertti. 2001 yılında aramızdan ayrıldığında arkasında borcu olmayan bir gazete bırakmıştı. O gün "Dünya gazetesini kim yönetecek, herhalde satılır" denilmişti. Ama kızı Didem Demirkent, yayın yönetmeni Osman Arolat ile birlikte, kendinden beklenmeyen bir performans gösterdi ve gazeteyi bulunduğu yerden daha da yukarı taşıdı. 40 bine yakın tirajıyla Türkiye'nin bir numaralı ekonomi gazetesi olmayı sürdürüyorlar. Sevgili Osman Arolat, kuruluş yıldönümünde konuşmasına "Biz Dünya'lılar" diye başladı. Bilginin gücü, Anadolu'nun sesi ve 25 yılın tecrübesiyle yola devam ettiklerini anlattı.
Her ne kadar farklı gazetelerde çalışsak da Demirkent'in talebeleri olarak "Biz Dünya'lılar" etiketini biz de kullanıyoruz. Çünkü o etiket, nerede olduğumuzu değil, hangi ilkelere bağlı olduğumuzu anlatıyor.
Nice mutlu yıllara Dünya.
|
