  |
|
Aşkımız bölünmesin diye çocuk yapmadık
* Ne kadar şanslısınız ki insanların bir türlü bulamadığı büyük bir aşk yaşamışsınız... Bütün arkadaşlarım, öğrencilerim öyle söylüyor. Ama o kadar çabuk geçti, o kadar kısa sürdü ki (ağlıyor). Zaten bu olayı duyan bütün arkadaşlarımız Kerem'e acımakla beraber "Eyvah Göksel ne yapacak?" demiş. Çünkü biz o kadar büyük bir aşk, sevgiydik ki... Özellikle çocuk istemedik, aşkımız bölünmesin, çocuklara bölünmeyelim diye.
* Çocuğunuz olsaydı tüm bu olanları daha kolay atlatabilir miydiniz acaba? Keşke bir çocuğum olsaydı ama ben hiç istemedim, onun yeğenleriyle o eksiğimizi gidermeye çalıştık. Şimdi hata olduğunu anlıyorum çünkü bir çocuk olsaydı tabii ki çok farklı olurdu. Ama böyle olacağını kim bilebilirdi ki...
* Mezarını ziyaret ediyor musunuz? Tabii, ediyorum. Hayatta en çok sevdiğim dört insan orada yatıyor; annem, babam, kardeşim ve Kerem. Annem öldüğü zaman ben Kerem'e "Artık benim acılarım sona erdi" dedim. "Artık ben bir daha acı görmeyeceğim, nasıl olsa Kerem'den önce öleceğim" diyordum... Kerem'in çok hoş bir ailesi vardı, onlara "Nereye defnedilmesini istersiniz?" diye sordum, onlar da "Siz hiç ayrılmazdınız, yine ayrılmayın, sizin kabristana gömülsün" dediler.
|
