|
 |
 |
 |
 |
|
İdrarlarını İçtiler
Aç ve susuz bıraktılar
Okul kâbusundan kurtulan bir çocuk rehine "Aç ve susuz kaldık. Bazı çocuklar idrarlarını içti" dedi.
'Kendi idrarımızı içtik'
Arkalarından ateş eden militanlardan var güçleriyle kurtuluşa kaçtılar. İlk yaptıkları bir yudum su istemek oldu. Kurtulan bir çocuğun sözleri, tüyler ürperticiydi: İdrarımızı içerek hayatta kaldık.
Üstlerinde ne etek, ne pantolon, ne ayakkabı var. Çoğunun elleri, yüzleri kanlı. Suratlarında şok, korku, panik. Kurtulmuş olmanın sevincini henüz yaşamamışlar. Güvende olduklarını ancak yakınlarına sarıldıklarında anlayabildiler... Bu manzarayı dün hepimiz televizyonlardan izledik. Beslan'daki okulun öğretmenleri, öğrencileri ve onların velilerinin dün yaşadığı hislerin belki de sadece onda biri bunlar. Silah sesleriyle birlikte okuldan kendisini dışarı atan bir öğrenci, kalabalıktan fırlayıp kendisini bulan annesiyle kabusun merkezinden hızla uzaklaşıyordu. Peşine takılan kameralara yaşadığı şokun etkisiyle boş gözlerle bakıyordu.
"OĞLUM BİZİ TANIMIYOR"
"Bize ne olduğunu anlat" diyen gazeteciye şaşkın şaşkın bakan çocuk, kopuk yanıtlar verdi: Üç gün bir şey yemedik. Bazıları idrarını içti, böylelikle yaşadı... Gazeteciler tekrar sordu: Adın ne? Çocuk "Aktenaz. Patlama oldu" diyebildi. Anlatması yolundaki ısrarlar karşısında annesi müdahale etti: Lütfen oğlumu rahat bırakın. Bizi bile tanıyamayacak bir durumda... 3 günlük esaretten kurtulan çocuk ve annesinin durumu, Beslan kasabasındaki neredeyse her evde yaşananları yansıtır gibiydi. Ardından bir başka anne ve çocuk kavuşması yaşandı. Onlar da Aktenaz'dan farklı değildi:
* (Anne) Oğlum konuşamıyor şu anda.
* (Gazeteci) Adın ne?
* (Çocuk) Vadim.
* (Gazeteci) Kaç yaşındasın?
* (Çocuk) 14. Ölen yok. Çok yaralı var.
* (Gazeteci) Kaçtılar mı?
* (Çocuk) Kaçtılar. Kaçtıklarını gördüm ben...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
