 |  |
 |
|
Bu kez kapanmasın
1963-1967 yıllarını kapsayan Birinci 5 Yıllık Kalkınma Planı'nda şöyle deniyordu: "Demiryollarının yapım tekniği eski. Bundan böyle yurt şartlarına uygun standart ve teknikte yapılacak."
40 yıl geçti, 1996-2000 dönemine ilişkin Yedinci 5 Yıllık Plan'da şu saptama yapıldı: "Demiryolu altyapısı ve işletmeciliği gelişen teknolojinin ve yönetim tekniklerinin gerisinde kaldı."
Haydi, yürürlükteki 8'inci Plan'dan da (2001-2005) bir bölüm aktaralım: "Demiryollarında altyapı iyileştirme ve modernizasyon yatırımlarına ağırlık verilecek."
Yani 40 yıldır hep aynı terane.
Ulaştırma Bakanı Binali Yıldırım'ın "50 yıllık ihmal sonucu bunlar oluyor" sızlanmalarıyla yetinmek yerine ilk kazadan sonra CHP'nin gensoru önergesi kabul edilip TCDD'nin durumu masaya yatırılsaydı, kamuoyunun ikinci kazayı daha soğukkanlı ve anlayışla karşılaması belki mümkün olabilirdi.
Bu kez hiç olmazsa bir "Meclis araştırması"nın yolu açılmalı. Ve buna AK Parti öncülük etmeli.
Türkiye'nin ulaşım ana master planı ne durumda? Bu plana uygun politikalar izleniyor, stratejiler oluşturuluyor mu? 1950'lerde Marshall Planı ile başlayan ulaşım politikaları değişikliğinin ekonomik ve toplumsal sonuçları ne oldu?
Bu gibi sorular aydınlanmadan ne kamu vicdanı tatmin edilebilir, ne de ortak akıla dayalı çözümler üretilebilir.
|
