 |  |
 |
|
Tom Miks'in tabancası
Hatırlıyorum: Sapanlarımız vardı. Aşılanmamış, yabani incirleri toplardık. Bunlar kolay kolay dağılmayan, lastiksi yapıda incirlerdi. Onları sapana takar, pata küte birbirimize savururduk. Artık kimin neresine gelirse...
Hatırlıyorum: Küçük taşları toplar... 20-30 metre açılır. Birbirimizi taş yağmuruna tutardık. Kafamıza gelip kanattığı çok olmuştur!
Hatırlıyorum: Ağaç dallarından yay yapardık. Gazoz kapaklarını ikiye katlayıp okların ucuna mıhlardık. Bu okları birbirimize fırlatırdık.
Hatırlıyorum: Çocuk filmlerine giderdik. Mesela Tarzan'a... Tarzan kötü adamları fena halde pataklardı. Bayılırdık. Sinemayı dolduran bütün çocuklar alkışlardı.
Hatırlıyorum: Teksas okurduk. Çelik Blek bir yumrukta iki kırmızı urbalıyı birden devirirdi. Tom Miks çok hızlı silah çekerdi.
***
Soracaksınız: Bunları niye hatırladın? Dün bir köşe yazarı... İsmi lazım değil çünkü bu tip abuk lafları eden çok... Şöyle demişti: "Biz küçükken böyle değildik. Şimdiki çocuklar gibi şiddetin esiri olmamıştık."
Palavra! Gerçek ya da simgesel şiddet her zaman çocukların yaşamında olmuştur.
|
