| |
Beklemek zordur ama...
Yılın belirli dönemlerinde, ki bu kontrolüm dışında gelişir, muhtelif çap ve ebatta kuyruklara girmek zorunda kalırım. Faturaları ödememekten mütevellit çıkan sorunları gidermek adına gaz, elektrik, su kuyruklarında faaliyet gösteririm. Yine kontrolüm dışında gelişen ekstra kuyruklar da girdi hayatıma son dönemde. Süpermarket kasa kuyruğu, fastfood kasa kuyruğu... Dürüst olmak gerekirse askerlikten beri kuyruklardan uzak durmaya çalıştım hep. Hayatımın sonuna dek yetecek kadar kuyruğa girmiştim o dönemde. Peştamal kuyruğu, hamam kuyruğu, Eti Topkek kuyruğu, topuk taşı kuyruğu, tabldot kuyruğu... Yapı olarak da ezik biri olduğumdan kuyrukta beklerken uğradığım haksızlıklara ses çıkartamam, çıkartmam. Kim uğraşacak şimdi kaynak yapan bey amcayla? Kural bellidir: Kuyruğun sonuna girersiniz, sıranızın gelmesini beklersiniz! Bu kadar basit, bu kadar anlaşılır bir kuralı zorlaştırmanın manası nedir? İnsanlık bu basit örgütlenmeyi herhalde asırlar önce icat etmiştir ve neden benim girdiğim kuyruklarda ciddi uygulama sorunları çıkmakta? Mesela büyük seçim bir mönü için aslanlar gibi beklerken, biri gelip, en öne geçip siparişini veriyor. Utanmadan, bekleyenlere dönüp, "kusura bakmayın çok acelem var" diyebiliyor. Biri bana çok acelesi ve aynı zamanda tavukburger'e ihtiyacı olan birinin felsefesini açıklayabilir mi lütfen? Öğlen saatlerinde süpermarketlere sakın girmeyin. Sıkılmış ve kendini sokağa atmış ev kadınlarının gazabına uğrarsınız çünkü. Süpermarketler onların sosyalleşme alanlarıdır. Aldığım üç kalem mal. Arkamdaki kadın, savaş çıkacakmışçasına erzak yüklemiş ve "evladım ateşte yemeğim var, izin verir misin" diye vıdı vıdı yapıyor. Eziğiz ya yol veriyoruz. İkinci kurala geçelim: Sırada BİR kişilik yer kaplayabilirsiniz. Arkadaş veya tanıdıklarınızın KAYNAK yapması doğru olmaz. Doğalgaz fatura ödeme kuyruğu. Önümde bir tek bey amca var...dı. Kaynak yaptırdığı binlerce arkadaşından sonra tabii ki. Bütün mahalle sanki işi gücü bırakmış, kavimler göçü tadında fatura ödemeye gelmiş. Ve bu tarihi olay benim önümde gelişiyor. Parası yetmeyip pazarlık edenleri saymıyorum bile. Faturayı ödediğimde büyük olasılıkla Rusya'daki doğalgaz rezervleri tükenmiş olacak diye düşündüm. Evet, sırada beklemek dünyanın en zevksiz, en acı veren sivil hareketlerinden biri. Bunu anlıyorum. Ve bu acı veren işlemin bir an evvel bitme arzusunu da. Elimde olsa mevcut tüm sırada bekleme sistemlerini yok ederim. Ama şimdilik bulunan tek çözüm bu. İki basit kural! Ve benim gibi gariplerin de o kuyruklarda beklediğini unutmayın!..
|