|
 |
 |
 |
Çocuğunuz patron kesilirse
2-3 yaşında, en uysal çocuklar bile bir anda emirler yağdırmaya başlayabilir, her şeyi kontrol etmeye çalışabilirler. Bu güç savaşının ardında neler olduğunu Bebeğim ve Biz dergisi araştırdı....
Çocuğunuz uyumaya hazırlanırken, bir anda "Hayır! Hayır! Hayır!" diye bağırmaya başlar. Neden bu kadar kızgın olduğunu anlamanız birkaç saniye sürer; ona yeşil pijamalarını giydirdiniz ama o kırmızıları istiyormuş. Talepler bu kadarla bitmez. Babasının dışında kimsenin ona kitap okumasına izin vermiyor. Neden iyi huylu bebeğiniz bir anda bu kadar inatçı ve talepkar oldu? İster inanın ister inanmayın 2-3 yaş çocuklarının bütün bunları yapması çok doğal. Böyle davranarak çocuğunuz, kendi iradesine sahip bir insan olduğunu fark ediyor. Doğal olarak bunu ve hızla artan değişkenliğini denemek istiyor. Yeni becerisinden heyecan duyarak "Bazı kararlar vereceğim" diyor. En iyi çözüm, onun gelişen bağımsızlığını desteklemenin yollarını bulmak. İşte Bebeğim ve Biz dergisinin önerileri...
MÜCADELENİZİ GÖZDEN GEÇİRİN
Çocuğunuz bir istekte bulunduğunda, örneğin mavi tişörtüyle, çizgili şortunu giymek konusunda ısrar ediyorsa, bunun gerçekten önemli bir sorun olup olmadığını kendinize sorun. Eğer çocuğunuzun isteği onun güvenliğini tehlikeye atmıyorsa ya da sizi delirtmiyorsa isteğini kabul edebilirsiniz. Çocuğunuzu şımarttığınızı düşünüp, korkmayın. Küçük konularda onunla aynı fikirde olmak, ona kararlar verme konusunda güvendiğinizi gösterin. Çok fazla sınırlandırılmış olmak, 2 ve 3 yaş çocuğunun kendisini aciz hissetmesine neden olur ve onları isyan etmeye iter. Neleri yapamayacağını söylemek yerine ("Evde top oynama" gibi) neleri yapabileceğini söyleyin ("Haydi dışarı çıkalım ve bahçede top oynayalım" gibi). Net olun, böylelikle bazı kuralların dışına çıkılamayacağını belirtin. Örneğin karşıdan karşıya geçerken elinizi tutmak zorunda olmalı. Seçme hakkı 2 ve 3 yaş çocuklarının kendini bağımsız ve önemli hissetmelerini sağlar. Markete giderken hangi kapıdan gireceğiniz ya da restoranda hangi sandalyede oturacağınız gibi konularda karar vermesine izin verin. Bu tutum daha sonra önemli kararları siz verdiğinizde yaygara koparmasını önleyebilir. Seçenekleri iki ya da üç tane tutmak önemli, çünkü küçük çocuklar çok çabuk karar değiştirebilir. Eğer sizin listenizde olmayan bir şeyi seçerse "Bu bir seçenek değil. Benim karar vermemi ister misin?" diye sorun. Seçimini yaptığında onu gururlandırın ("Çok iyi bir seçicisin!" gibi).
ÇOCUĞUNUZU ÖDÜLLENDİRİN
Çocuğunuz bir şeyle meşgulken sizin programınıza uymasını sağlamak için onu uyarmanız gerekiyorsa, adil bir uyarıda bulunduğunuzdan emin olun. Örneğin, "Beş dakika sonra ayakkabıcıya gitmek için parktan ayrılacağız" diyebilirsiniz. Çocuk neyi beklemesi gerektiğini bilirse, daha az sinirlenir. Çocuğunuzun iyice zorlandığı durumlarda onu uyarmak ve söyleneni yaparsa bir ödül alacağını söylemek, yanlış bir yaklaşım değildir. Ama ona şeker ya da oyuncak önermeyin. Bunun yerine parkta daha uzun süre kalma gibi özendirici şeylere odaklanın.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
