|
|
Suçumuz okumak mı?
Binlerce üniversite mezunu işsizden biriyim. Ama anladım ki okumamak kadar okumak da artık büyük bir sorun... 1987'de üniversite sınavına girerken her yeni lise mezunu gibi benim de hayal ve umutlarım vardı, fakat bunlar yerini artık karamsarlık ve umutsuzluğa bıraktı. Çünkü 2001'de mezun olduktan sonra gerçekle yüz yüze geldim: İşsizlik... Türkiye için adaletsiz bir ülke diyebilir miyiz? Ülkemizde binlerce lisede, binlerce edebiyat ve matematik öğretmeni varken ve yine de açık kapatılamazken neden tarih ve biyolojide açık yok? Madem yok, neden 76 üniversitenin 76'sında bu bölümler var? Nasıl bir planlamadır bu? Bu saatten sonra ben ne yapabilirim? Aklımdan geçenler şöyle: Kaderimize boyun eğip anne ve babamızdan aldığımız üç-beş kuruş parayla hayatımızı bir ot gibi mi geçirelim? Her gün gazetelerdeki iş ilanlarına bakarak geçici işler mi arayalım? Geçen gün evli bir okul arkadaşım çaresizlikten tabakçılığa başvurdu, fakat tecrübesi olmadığı için o işe bile giremedi. Başbakanlık ya da Milli Eğitim Bakanlığı'nın önünde soyunma, yazar kasa atma gibi "medyatik" eylemler mi yapalım? Mesela ben bakanlık önünde diploma ve sertifikamı yakmayı düşünüyorum. Ben, bunlardan hiçbirini yapmak istemiyorum. 26 yaşımın baharında geleceğimi karartmak istemiyorum çünkü... Ama şunu sormadan da edemiyorum: Ülkemde okunacak en son merci olan üniversiteyi bitirip mezun olmakla, kısacası okumakla suç bende mi, yoksa düzenli ve düzeyli bir eğitim politikası geliştirmeden, sırf oy kapmak kaygısıyla en ücra köşelere dahi üniversiteler açan siyasilerde mi? Serkan ÖNDER
|