Hemencecik aydınlatayım Macarca, cebimde çok elma var demek oluyor. Peki ben bu gereksiz bilgiyi niye verdim? Çünkü geçtiğimiz hafta Macaristan'da suretimi salındırdım. Aslımı da tabii... Suret kısmısı oynadığım iki filmden dolayı Macaristan'da Türk filmleri haftasındaydım. ("Ağrı'ya Dönüş" ve "Güle Güle")

Yolculuk faslından başlayalım. THY ile Budapeşte'ye vardık. Yolculuğumuz iyi geçti. Hayır bunu özellikle merak edersiniz diye yazıyorum! Zira tanıdık tanımadık uçaktan inince bu soruyu sorar; "Yolculuğunuz nasıl geçti?" Şüphesiz ki gereksiz bir soru; yani diyeceğim, sorana ve sorulana hiçbir faydası olmayan bir soru. "Nasılsınız"ın kuzeni... Uçaktan inince bize de sordular tabii.

Bu davete kiminle icabet ettiğimi öğrenmek için meraktan çıldırdığınızı biliyorum. Söylüyorum: Manolya'yla. Benim iki adet seyahat arkadaşım var biliyorsunuz. Biri Elele Hülya, ötekisi Manolya (adlarının sonunun "ya" ile bitmesi tamamen tesadüftür. Altında buzağı aranmamalı.)

Hülya'nın annesi geçtiğimiz günlerde felç geçirdi evlerden ırak; bu yüzden gelemedi. Manolya'nın durumu ise Hülya'dan hiç parlak değil. Onun da annesi geçtiğimiz ay vefat etti. Hayat!

Genelde matrak bir kişiliğimiz sayılan Manolya Hanım, bu seyahatte düşük bir performans sundu (doğal olarak). Öyle ki hayata bakışının özeti, matraklığına rağmen "gam ve kasvet" olan arkadaşımın zaten aşağı doğru olan yüz hatları iyice düşmüştü. Defaatle kendisine gelmesini söylememe karşın o gelmek şöyle dursun, kendisinden geçmekte son derece ısrarlı davrandı. Bu durumda Budapeşte'den ne o, ne ben bir şey anladık.

Diyeceksiniz ki ekip nasıldı? Ekipten n'aber? Ekipten de iyilikti aslında. Tanıdıklarımdan başka, orada tanıştığım insanlar vardı. Vardı da ne bileyim işte, genel ruh hallerimizden midir nedir "tanıştığımıza memnun olduk" sadece.

Bir de TÜRSAK'ın başkanı Engin Bey bize küsmeseydi her iki taraf açısından daha iyi olacaktı. Neden diye soracak olursanız size çok tatminkar bir cevap verebilir miyim bilmiyorum. Galiba Manolya ile benim özgür ruh ve açık sözlü oluşumuz kendisini bir parça gerdi. Neyse, herkes her an herkesin istediği gibi olamıyor işte.

Ben kendim ilk kez Macaristan'a gittim. Gözlemim odur ki Macarlar sakin kişiler. Yalnız hafif tertip bir denge sorunları olduğunu düşündürecek sıklıkta yollarda benim üstüme üstüme gelmek suretiyle bana çarptıklarını söylemeliyim. Manolya her ne kadar denge sorununun onlarda değil de bende olduğunu iddia etmek ukalalığında bulunduysa da bu tespitimden ölürüm de vazgeçmem.

Seyahatlerde rejim yapmayı hiç sevmem, bu yüzden özellikle unlu mamullerine özel bir ilgi gösterdiğimi söylemekle yetineceğim. Verilen çöreklerin bir kısmı midemizde, bir kısmıysa çanta ve ceplerimizde fırın sonrası hayatlarına devam ettiler. Evet itiraf ettim rahatladım. Bu kıroluğu da yaptık. En azından Reha Muhtar'ın yeni programında itiraf edecek bir şey çıktı.