Bugün Genel Kurmay Başkanlığı'na bazı sorular soracağız. Bu sorular ekonomi, AB ile ilişkiler ve de siyasetle ilgili olmayacak. Askerlikle ilgili olacak. İşte olay, işte soru:

Elektronik savaş, günümüz savaşlarında hayati derecede öneme sahiptir. Bu gerçekten yola çıkan Hava Kuvvetleri Komutanlığımız da, 1996-1997 yıllarında, Savunma Sanayi Müsteşarlığı (SSM) ile ortaklaşa bir dosya hazırladı. Dosya, ikinci nesil F-16 savaş uçaklarımıza elektronik savaş sistemleri takılmasını öngörüyordu. Nisan ayında açılan ihaleye iki grup teklif vererek katıldı. Teklifler bir yıl boyunca Hava Kuvvetleri Komutanlığı ve SSM uzmanları tarafından incelendi.

İnceleme sonunda, iki grubun aldıkları puan ve maliyetleri rapor haline getirildi. Bu rapora göre, Aselsan-Dassault Electronic (şu andaki ismi Thales) ortaklığının teknik puanı 62, teklif fiyatı da 194 milyon dolar, Mikes-Loral (şu andaki ismi BAE) ortaklığının teknik puanı 57, teklif fiyatı ise 224 milyon dolar olarak belirlendi. Ve Savunma Sanayi İcra Komitesi de, 26 Ağustos 1998 günü proje hakkında karar vermek üzere toplanıp, etkinlik puanı-maliyeti açısından ihalenin Aselsan grubuna verilmesini istedi.

İşte bu noktada Hava Kuvvetleri birden bu karara itiraz etti. Ve ihalenin, hem etkinliği daha az, hem de daha pahalı olan Mikes ortaklığına verilmesini istedi. Dönemin Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Karadayı, buna önce itiraz etti, ama sonunda onayladı.

Bunun üzerine ihale 23Mart 1999 günü yapılan yeni bir sözleşmeyle, Mikes grubuna verildi. Mikes, sözleşmenin yürürlüğe girmesi için gerekli ihraç lisanslarını 90 gün, kesin teminat mektubunu 45 gün ve offset teminat mektubunu da yine 45 gün içerisinde SSM'ye vermesi gerekirken, bunu yerine getirmedi. SSM de, bu durumda Mikes grubunun verdiği 2.5 milyon dolarlık geçici teminat mektubunu nakde çevirmeyip, sözleşmeyi de iptal etmedi. Acaba neden?

Ancak aynı yıl sonbaharında SSM ve Hava Kuvvetleri Komutanlığı yine fikir değiştirdi ve ihalenin Mikes grubuna değil de Aselsan grubuna verilmesini kararlaştırdı. Bu karar üzerine 1999 yılı sonunda Aselsan grubu ile yeniden görüşmelere başlandı ve 19 Eylül 2000 günü bu grupla sözleşme imzalandı. Görüşmelerde hem maliyet 190 milyon dolara indirildi, hem de gelişen teknolojiler sözleşmeye eklendi. Sistemi uçaklara monte edecek olan LM firması da bir sorun olmadığını 2001 yılı başında bizimkilere bildirdi.

Sorun bitti mi? Ne gezer... Yine birdenbire ortaya Ermeni sorunu çıktı ve Fransa'ya kızanlar bu projeyi iptal ettirmeye çalıştı. Ama, Hava Kuvvetleri ve SSM buna direndi. Ermeni meselesi tam yumuşamaya başladığı sırada, bu sefer Amerika, "yeni politika" diye bir mektup gönderdi. Mektup üzerine bizim ilgililer, "Takacağımız sistem ABD politikasına uygun mu, değil mi?" tartışmasına başladı.

2001'in Ekim ayı başında ise, karar yine değişti ve "Aselsan'ı istemiyoruz, Mikes olsun" dendi. Bizim SSM ise askeri makamlara yazı göndererek Aselsan-Thales kontratının iptali için bir neden olmadığını, Thales'in bu konuda Amerikan şirketi Raytheon ile anlaştığını, ABD yönetiminin de 13 Aralık 2001 tarihinde işlemleri onayladığını bildirdi. Ayrıca kontratın iptali halinde hukuki sorunlar çıkacağını da haber verdi. Yani "Tazminat öderiz" dedi.

Peki sonuçta ne oldu? Sonuçta, 11 Şubat 2002 günü Genel Kurmay'da bir toplantı yapıldı ve ihalenin bir kez daha Aselsan'dan alınarak Mikes'e verilmesi kararlaştırıldı. Yani sonuçta 1997 yılında açılan bu ihale yılan hikayesi gibi 2002 yılında hâlâ sürüyor. Pilotlarımız hâlâ elektronik savaş sistemi olmadan uçuyor. Bütün bunların niye yaşandığını, Türkiye'ye maliyetini, Genelkurmay acaba bizlere açıklar mı? Ankaralı gazeteci dostlar, askerlere işte böyle sorular sorun, siyaset ve ekonomi değil.