Karımı çalanın parasını çalarım

Danny Ocean, 11 kişilik çetesiyle Las Vegas'ın üç ünlü kumarhanesini soymak için akıl almaz bir plan yapar. Ama soygunun altından para hırsı değil, intikam çıkar. Sinema zaman zaman (ya da oldukça sık) eski defterleri karıştırır. Ve kimi zaman hiç akla gelmeyecek filmleri bulup çıkarır ve yeniden çevirir.
İşte 1959 yılının çoktan unutulmuş bir filmi. Vaktiyle ülkemizde "Soyguncular" adıyla oynayan "Ocean's 11". (Bu yeni yapımında nedense orijinal ad korunmuş, Türkçe ad ortalarda gözükmüyor). Lewis Milestone'un imzasını taşıyan ilk filmde, Frank Sinatra ve ünlü "rat pack çetesi" oyuncuları vardı: Dean Martin, Peter Lawford, Sammy Davis ve ötesi... Bu ad "okyanusun onbirleri" değil, "Ocean'ın onbirleri" anlamına geliyor. Çünkü sözkonusu olan, hapisten çıkmış dahi soyguncu Danny Ocean ve onun inanılmaz bir soygun için bir araya getirdiği 11 kişilik çetedir.

Danny Ocean, "Amerika'nın panayırı" Las Vegas'da aynı gecede bir değil, tam üç kumarhaneyi soymayı planlar. Daha doğrusu, üçünden birden gelen paranın toplandığı yeraltındaki dev kasa odasını... Ama burası elektronik yöntemlerle son derece sağlam biçimde korunmaktadır. Her biri işinde usta elemanlarla, seyircinin ancak film ilerledikçe kavradığı dahice bir plan yapılır ve iş başlar. Ancak yarı yolda Ocean'ın her şeyi kumarhanenin kendini beğenmiş sahibine kaçan eski karısını yeniden kazanmak için planladığı ortaya çıkacak ve işler karışacaktır...

SÖZLER, TENİS TOPU GİBİ

Eski filmi hatırlıyorum. Gerilim duygusuna filan boş vermiş, ünlü oyuncularının adeta kişisel numaralarına zemin hazırlama işlevini ön plana almıştı. Bu kez olaylar modernleştirilmiş, teknik ayrıntılar zenginleştirilmiş. Daha da önemlisi, Ted Griffin eliyle son derece sağlam bir senaryo hazırlanmış. Öyle ki, kimi sahnelerde iki kişi arasında tenis maçı gibi gidip gelen sözler, cinaslar ve espriler, adeta filmin asıl entrikasından da büyük bir keyifle izleniyor/dinleniyor: George Clooney ile Julia Roberts'ın tüm beraber sahneleri gibi...

Bu keyifli ve eğlenceli filmi rahatlıkla görebilirsiniz. Ama yine de, özellikle sıkı bir sinemaseverseniz, bir zamanların onca umut bağlanan yetenekli yönetmeni, "Seks Yalanları"nın, "Kafka"nın yaratıcısı Steven Soderbergh'den geriye ne kaldığını sormanız da mümkün. Hollywood bu işte; yeteneği hemen tanıyor, sahip çıkıyor, gerekirse ruhunu satın alıyor ve bu modern Faust'lar sinema başkentinde gitgide çoğalarak, tümüyle eğlenceye, hazza ve tüketime dönük bir sanayinin temel taşlarını oluşturuyor.

Yıldızların gücü

Ocean's Eleven'ın en ilgi çekici yanı, kuşkusuz inanılmaz oyuncu kadrosu. İşte burada Amerikalılar'ın 'star power: yıldızların gücü' dediği şey ortaya çıkıyor. Beşer-onar dakika arayla hikâyeye karışan her bir yıldız, filme sanki ayrı bir çekicilik, giderek büyü katıyor. Yan rollerdeki oyuncular da onlara ayak uydurunca ve senaryo hemen hepsini ana çizgileriyle de olsa tanıma fırsatını getirince, bu büyük grup performansına tanık olmak, bambaşka bir anlam kazanıyor.

Ama kuşku yok ki bu takım oyunu, ne olursa olsun, saat gibi işleyen iyi bir senaryoya ve Soderbergh gibi yetenekli bir yönetmenin çabasına dayanıyor. Yoksa boşlukta kalıp ziyan olabilirdi. Peter Andrews takma adıyla görüntü çabasını da yüklenen Soderbergh, filmini zekice yapılmış, insanı manipüle etmeyen, doyurucu bir soygun komedisine dönüştürmeyi başarmış. İki erkeği ölümcül bir mücadeleye sürükleyen, odak noktasında Julia Roberts'ın bulunduğu aşk hikâyesi de yeterince iyi biçimde işlenmiş.

Filmin künyesi

OCEAN'S ELEVEN ***
Yönetim ve görüntü: Steven Soderbergh

Senaryo: Ted Griffin Müzik: David Holmes Oyuncular: George Clooney, Brad Pitt, Matt Damon, Andy Garcia, Julia Roberts, Elliot Gould, Carl Reiner, Casey Affleck, Scott Caan, Don Cheadle Warner Bros yapımı.

Soylu şövalye Fransız kaldı

Zamanda yolculuk büyüsü ters teperse ve şövalye Chicago'ya düşerse... Gereksiz bir yeniden çevrim

Fransız sinemasına belki de tarihinde görülmüş en büyük gişe başarısını getiren ve devamı da çekilen 1993 yapımı "Les Visiteurs-Ziyaretçiler" adlı film, ABD'de (ve bu arada bizde) pek iş yapmamıştı. Yıllar sonra, dev Fransız şirketi Gaumont, bir Amerikan yapımcısıyla birlikte, filmin Amerika pazarı için yeniden çevrimini yapmış.

13. yüzyıl Fransa'sındaki soylu bir şövalye ve uşağının bir büyücünün marifetiyle 'zaman içinde yolculuğa' çıkmalarını, ancak, yanlış hesap sonucu, geriye gidecekken ileriye, 20. yüzyıla düşmelerini anlatan asıl film, içerdiği temel uygarlık çatışması motifleriyle belli ölçüde sevimli olabilen hoş bir güldürüydü. Fransa gibi aklı başında olduğu varsayılan bir ülkede, o filmin nasıl olup da neredeyse 10 milyon seyirciyi sinemalara çektiğini kendi adıma hiç çözemedim!..

Genelde yeniden çevrimlerde kimi temel değişiklikler yapılır. Bu yeni çevrimde ise hemen her şey aynı. Öncelikle baş oyuncular: Jean Reno ve Christian Clavier... İki uzak yüzyılın çelişkilerine dayalı 'uyum esprileri' filan da aynı. Belki asıl filmleri bilmeyenlerin belli bir keyif alabileceği, biraz gereksiz bir tekrar.

Filmin künyesi

ÇILGIN KONUKLAR (Just Visiting) *
* Yönetmen: Jean-Marie Poir Görüntü: Ueli Steiger Müzik: John Powell Oyuncular: Jean Reno, Christian Clavier, Christina Applegate

* Gaumont-Hollywood Pictures yapımı.