Le Monde, İkinci Dünya Savaşı ertesinde Fransa'nın kurtuluşunun ardından General de Gaulle'ün girişimiyle kuruldu. Kısa sürede özgün bir gazetecilik tarzı oluşturdu, değişik yorum ve tavır alışlarıyla Batı gazeteciliğinin önemli kurumlarından biri oldu. Getirdiği farklardan biri de, sahibinin gazeteciler olmasını sağlayan yönetim yapısıdır.
Bütün gazeteler ve kurumlar gibi Le Monde da inişler çıkışlar yaşadı, gazetecilik alanında ya da ticari bir kuruluş olarak sıkıntılarla karşılaştı. Son dönemde ise daha güçlü bir ticari yapıya yönelerek ve yayıncılığın değişik alanlarına girerek büyüdü.
Le Monde, geçen ay geleneksel şeklinde de bazı yenilikler yaptı, renkli fotoğraf kullanmaya başladı, daha rahat okunmayı sağlayacak mizanpaj değişiklikleri uyguladı.
Bu yenilenmeyle birlikte ilginç bir "şeffaflık" uygulaması yapıldı. Gazete, şekil değişikliğinden bir gün önce bir ek yayınladı. Bu ekte yenilenmenin gerekçeleri anlatıldı; şirketin yapısı, yan yayınlar ve kuruluşlar tanıtıldı. Ekin bir özelliği de, içinde bütün gazetecilerin direkt telefon numaralarının ve gazetedeki genel ücret durumunun açıklanmasıydı.
Bu ekin yanı sıra "Le Monde'un Tarzı" başlığını taşıyan bir yayın da piyasaya çıkarıldı. Bu kitapta gazetenin tarihi, bugünkü sermaye yapısı, şirketleri, gazetenin işleyiş biçiminin yanında bütün yayın ilkeleri anlatılıyor.
Le Monde'un yayın ilkeleri üç bölümden oluşuyor. Birincisi "Basın Özgürlüğü Yasası" (Fransa'daki yasanın adı Basın Yasası değil Basın Özgürlüğü Yasasıdır). İkinci bölüm, 1971 yılında kabul edilmiş olan ve basın meslek ilkelerini tanımlayan "Gazeteciler Bildirgesi"dir. (Bu bildirge daha önce bu köşede yayınlanmıştır).
İlkelerin üçüncü bölümünde "Kurallar ve Uygulamalar" başlığı altında Le Monde'un kendi kuralları sıralanmaktadır.
Le Monde'un "kendi" kurallarının bazılarını aktaralım:
* Hediyeler: Yaklaşık değerinin 70 Euro'dan fazla olduğu tahmin edilen bütün hediyeler sahiplerine iade edilir. Le Monde bu değerin üzerindeki hediyelerin, "hediye" değil "ticari tutum" olduğu görüşündedir. Hediye iade edilirken sekreterlikte bulunan bir 'örnek mektup' da eklenir.
* Yorum: Bütün gazeteciler kendi uzmanlık alanlarına giren güncel bir konuda "yorum" veya "tahlil" yazmayı önerebilirler. Kural, gazetecilerin kendi görüşlerini haberlerin satır aralarına gizlice sokmamalarıdır.
* Cemaat: Gazeteciler, haberlerinde yer alan kişilerin cemaat aidiyetlerini ancak aktarılan olayın koşullarının daha iyi anlaşılması için gerekli olduğu durumlarda belirtirler.
* Çıkar çatışması: Bir gazeteci, ailesinden ya da yakın çevresinden birinin önemli işlevi bulunan bir alanda çalışamaz. Gazeteci, faaliyetlerini gazete için izlediği bir şirketin hisse senetlerini alamaz, daha önce almışsa satar ya da bir borsa kuruluşuna teslim eder.
* Olay izlemek: Bir olay izleyen gazeteciler sonuna kadar olay yerinde kalırlar. (Duruşma, gösteri vb.)
* Yemek: Gazeteciler kabul ettikleri yemek davetlerine karşılık verirler. Üst üste yapılan ve açık gerekçesi belirtilmemiş davetleri kabul etmezler.
* Bildiri: Gazeteciler bildirilere imza atmazlar. Kendi görüşlerini tahlil ya da yorum şeklinde gazetenin sütunlarında açıklarlar.
* İntihar: Le Monde, tanınmış ya da tanınmamış bütün kişilerin intihar olaylarına ihtiyatla yaklaşır. Genel ve acele yorum yapılmaz.
Bunlar Le Monde'un kendi kurallarının bir bölümü, bunlardan daha çok var.
