Tartışmamız gereken önemli bir konu var..

Devletteki kriz bitti..

Ama bu yeterli değil..

Ekonomi ne zaman canlanacak?.. Sokaktaki kriz ne zaman bitecek?..

Tartışmamız gereken bu..

Kimine göre, Türkiye'yi yeni bir kriz dalgası bekliyor.. Kriz 2004'te patlayacak..

Kimine göre, ufukta kriz falan yok.. Evhamı bırakalım..

Her iki görüşü savunanların birleştiği tek nokta var..

Bu yılı kurtardık ama, bundan sonraki yıllar çok önemli..

Türkiye büyümeye geçemezse.. Sokaktaki kriz bitmez..

Bir yıl oldu.. Toplumdaki inanılmaz dayanışma insanları ayakta tuttu.. Tutmaya da devam ediyor.. Ama görüyorum.. Direnç azalıyor, dayanma gücü, morali tükeniyor..

Bürokrasinin hızlanması lazım.. Siyasetçilerin atağa kalkması lazım.. Krizi aştık, şimdi reel sektörü güçlendirme zamanı diye seferberlik ilan etmemiz lazım..

Kabul ediyorum.. Hepimiz yorgun düştük.. Ama başka çaremiz yok.. 2002'yi altın yıl yapmazsak 2003'te yine duvara toslarız..

Peki bu nasıl olur?..

Bu rüzgâr nasıl eser?..

Rüzgârın yönü belli.. Bu rüzgâr Avrupa Birliği'nden esecek.. Yeşil ışık yanarsa, Türkiye'nin ev ödevi geçer not alırsa, yabancı sermaye de gelir, yatırımlar da başlar, istihdam da artar..

Türkiye'nin başka şansı yok..

Peki ya Irak?..

Para piyasalarındaki dalgalanmaya bakmayın.. Yaz ortasına kadar böyle bir sıkıntı beklenmiyor..

ABD Başkan Yardımcısı Dick Cheney mart ayında Ankara'ya gelecek.. Sadece Ankara değil..fBölgedeki 11 ülkeyi dolaşacak..

Takvim bundan sonra şekillenecek..

Biz şimdiden sabah akşam Irak ne olacak, ABD vuracak mı, vurursa Türkiye nasıl etkilenir diye tartışırsak..

Tartışmanın da ötesinde, gözümüzü Irak'a çevirir beklersek 2002 treni kaçar..

Türkiye'nin önceliği Irak savaşı değil..

Türkiye'nin önceliği AB olmalı.. Krizden tam anlamıyla çıkmanın başka yolu görünmüyor..

Bakın..

IMF yapacağını yaptı.. Aslında ABD yapacağını yaptı..

Türkiye'ye ihtiyacından çok kredi verdi..

Kabul ediyorum, kendi çıkarları da bunu gerektiriyordu.. Ama bizim de ihtiyacımız vardı..

Türkiye ABD'yi arkasına aldı..

Ama biz Avrupa'da yaşıyoruz.. AB'yi de arkamıza almalıyız..

Avrupa'nın bize ihtiyacı var mı, yok mu; ayrı bir tartışma konusu.. Onların ayak sürümesininffazla bir önemi yok..

Çünkü, bizim çıkarımız bunu gerektiriyor..

Türkiye'nin başka çaresi de yok..