Yumuşak karınmış!

Memleketin büyük yalanları, "cumhuriyet, demokrasi, hukuk, anayasa" ikiyüzlülüklerine dair. Sivilden askere; her alandaki baskıcı, tahakkümcü, dayatmacı aktörlerinin hepsine, her birine birden karşı çıkmadan, insanların uğradığı tüm haksızlıkları dert etmeden, güçlüler ve güçler arasında ayrım yaparak nasıl "cumhuriyetçi" veya "demokrat" olunuyor acaba?

Kart, alışveriş merkezi belki en masumları. Ama "sessizliği sömüren yüzsüzlüğün daniskası" bakımından kitlesel örnekler.
Bakın, "altta kalan profesyonel askerler" in emekli dernekleri çırpınıyor, hükümete, Genelkurmay'a bir gıdım mesleki, insani, vicdani, maddi ve manevi hak için adeta yalvarıyor; ama düzen böyle.
Bakın, "Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu", bir "Davos raporu" na dayanıp "Rekabet gücünde yumuşak karnımız: Çalışma mevzuatı" diye haykırıyor.
Yani, sigorta prim yükleri, vergiler ve işten çıkarmanın zorluğu, kıdem tazminatı yükü vb.
Sanki çalışanların tümünün sigortalı yapıldığı, sigortasız çalıştırdığı eleman mahkemeye gidince "telifli" diye tutturan medyanın olmadığı, sanki tüm işverenlerin tüm primleri zamanında ödediği, işsizliğin, sotada işsiz ordusunun bulunmadığı, sanki işten atılma korkusuyla insanların sessizliğe gömülmediği, bankacılık gibi en modern sektörde bile insanların köle gibi çalıştırılmadığı, sanki 14, 15 yaşında daha reşit değilken, kendi kararını veremezken askeri okula sokulmuş çocukların 100 milyarlık tazminatlarla yıllar boyu kendi iradesine bırakılmadığı, sanki kamu kaynakları özel ellerce soyulmamış, kamuya borç veren özel eller yıllar boyu rant elde etmemiş, spekülatif karlara hiç gömülmemiş, sanki herkesin vergisini tam ödediği, iş dünyasının keşiften keşfe buluştan buluşa koştuğu bir ülkeden bahsediyoruz.
Kimi "başarılı şahsiyet", binlerce insana daha az verilsin, angarya sistemi kurulsun, kolayca işten atılsın, daha güçsüz ve hayatları hep esnek kılınsın, esneyip bükülsün, borçlanıp rehin düştükleri kartlarından 20'şer YTL alınabilsin, soyulunca, hastalanınca tek kuruş ödenmesin diye "yüksek gelir, yüksek statü" ile donatılıyor. Kendi göbekleri sağlamken insanları yumuşak karın saymaktan sıkılmıyorlar.
"Yumuşak karın"; tersanede, "esnek çalışma sistemi" nin angarya, kölelik düzeni eliyle ölüveren onca işçi, bu düzeni korusun diye yoksulluk ile yolsuzluk arasına sıkıştırılıp kolayca cinayete veya intihara sürüklenen onca polis, 14'ünde dereye dökülen tarım kölesi kızlar, ölüme yollanırken dahi orduevine sokulmayan binlerce asker olabilir mi mesela! Siz hiç bunu mesele eden bir tisk misk, tüsiad müsiad duydunuz mu?
Cumhuriyet ve demokrasinin insafı nerede kaldı!