|
|
 |
 |
 |
 |
| Sofrada kahkaha yasaktı
|
|
* Dadılarla mı büyüdünüz?
-Dadılarla büyüdük ama lüks içinde bir hayat hayal etmemek lazım. İtalya'dan gelirken bir dadım vardı sonra birkaç tane daha oldu. Onun sayesinde doğduğumdan beri Almanca konuşurum. Sonra İtalyanca ve İngilizce de öğrendim ama İtalyancayı unuttum. Bizim ailede bir dadı alışkanlığı vardı. Bu lüks görülmezdi.
* Peki nasıl bir yaşamınız vardı?
-Aile ile iç içe büyümedik. Örneğin çağırılmadığım zaman salona gitmezdim ben. Anneme babama hep "Siz" derdim. Anneme hâlâ öyle seslenirim. Aramızda hep bir mesafe vardı. Yemeklerde mutlaka bir araya gelinirdi. Ama öyle şen şakrak masalar düşünmeyin oldukça ciddi sofralardı bunlar. Yüksek sesle konuşmak, kahkaha atmak olmazdı. Terbiye ailemizde her şeyin önündeydi. Hakikaten dikkatli olmak zorundaydık. Örneğin yemekte çatalı yere düşürdüğüm için babam sofrayı terk etmişti. Ben 4 ya da 5 yaşındaydım.
*
Sofralarda siyaset konuşulur muydu?
-Çocuklar yemeklerini bitirdiği anda paketlenir odalarına yollanırdı. O yüzden bilemiyorum bu sorunun cevabını. Annem ile babamın bir kez bile kavga ettiğine tanık olmadım mesela.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
