Kötülük genine inanır oldum
Nasıl bir ruh halidir? Anne, baba ve ablayı öldürtmek için ne kadar nefretle dolmak gerekir? Ankara'da liseli sevgililerin gerçekleştirdiği katliamdan bahsediyorum. 16 yaşındaki kız emretti, 19 yaşındaki sevgili öldürdü. Önce annesi ve ablasını ikna edip sokağa çıkardı. Yalnız kalan babayı, sevgili boğarak öldürdü. O sırada azmettiricinin mesajı geldi: "Babamı hallettin mi? Annem ve ablamla eve geliyoruz." Uzun yıllar sebepsiz şiddet olmadığına inandım. Biri suç işlediyse haklı ya da haksız mutlaka bir nedeni vardır diye düşünürdüm. Bu son olayda yine "Acaba" dedim. Hayal gücüm çalışmaya başladı. Acaba baba kızı taciz mi ediyordu? Acaba anne ile abla göz mü yumuyordu? Yoksa 16 yaşındaki bir genç kız niye bütün ailesini katletsin? Sebep varsa cinayet işlenmelidir gibi bir tezim yok, yanlış anlaşılmasın. Kendi kafamda bir zemine oturtmaya çalışıyorum. Bir tek annesini öldürmeye kıyamamış. "Sen yap ben annemi öldüremem" demiş sevgiliye. Sevgili dünden hazır. Onun ki nasıl bir ruh haliyse... Öldür deyince öldürüyor. Aşk için üstelik. Ne demek aşk için öldürmek, biri bana anlatsın. Dünyanın en hoş kelimesi aşk ile öldürme fiili yan yana gelir mi? Yakışır mı... Bu haberi okuduktan sonra kaç kişi acaba evine gidip gece uyuyan çocuğunu farklı bir gözle izledi. "Melek gibi uyuyan o minik büyüyünce, şeytanlaşır da beni öldürür mü" diye düşünen olmadı mı aranızda...
"Soğukkanlılıkla" isimli bir kitap okumuştum. 1959'da Amerika'da geçen gerçek bir hikayeyi anlatıyordu. İşsiz güçsüz iki serseri yoldan geçerken bir eve giriyor. Evin bireylerini tek tek öldürüyorlar. Anneyi, babayı, genç kızı, delikanlıyı. Neden? Sebep yok. Bunun gibi örnekler çok. Sebepsiz şiddet, sebeplisinden daha çok korkutuyor beni. Kötülük geni diye bir şeye inanır oldum. İnsan tertemiz dünyaya gelmiyor. Bembeyaz sayfa durumu yok yani. Katil de doğabiliyorlar.
|