SABAH "gıdadaki tehlike" dosyasını açıyor... Hangi üründe hangi hile var? Ne yapmalı?.
Bayat eti klora batırıp taze görüntüsü verenler. Ufalanmış peyniri jel ile birleştirip yeniden kalıp haline getirenler. Dana kıymanın içine sakatat katanlar. Sütün yağını alıp yerine margarin koyanlar... Bunlar gıdadaki hilelerden sadece birkaçı.
DOMATES, PATLICAN KABAK HORMONLU Tarımilacı var diye Avrupa'nın kabul etmediği ürünler iç piyasaya veriliyor. Tarım Bakanlığı'nın Kontrol Müdürlüğü "Domates, kabak ve patlıcanda hormon var ama insan sağlığına zararlı değil" diyor.
GIDA İŞLETMELERİNİN YARISININ SİCİLİ YOK TÜBİTAK"Hilelerin hızına yetişemiyoruz", SETBİR Başkanı da "Hilenin profesörleri var" diye yakınıyor. 28 bin gıda sanayii işletmesinin 10 bini denetlenemiyor.
Alışverişi aceleye getirmeyin Paketi inceleyin Üzerinde delikler olan paketleri seçmeyin.
Tarihine bakın Son kullanma tarihini görmeden almayın.
Tazeyi seçin Yaş görünümlü, lekeli meyve-sebzeyi bırakın.
Sona kalsın Et, tavuk ve dondurulmuş ürünleri en son alın.
Raf ısısı önemli Soğutucuların ısı ölçerlerini kontrol edin.
Poşete ayrı koyun Deterjanla gıdayı aynı poşete koymayın.
Beslenmiyoruz zehir yiyoruz
Biliyorum, sordukça, öğrendikçe, ağzınızın tadı kaçıyor. Yaz tatili için yola çıktığınızda uğradığınız köy pazarından aldığınız taze peynirler, yol kenarındaki köylüden aldığınız üzüm, maç çıkışı ekmek arası yediğiniz köfte, artık eski tadı vermiyor. Acaba peynirde salmonella olabilir mi, bu köftenin eti nereden alınmış, üzümde tarım ilacı kalıntısı var mıdır? Sordukça ağzınızın tadı kaçıyor, bildikçe yedikleriniz eski tadı vermiyor. Uzmanlar her gün yeni bir besindeki yeni bir tehlikeye işaret ediyor, felsefe "İnsan ne yerse odur" diyor. Ne bembeyaz çıtır ekmeğin tadı var, ne kalıp beyaz peynirin, ne turfanda domatesin. Türkiye yeni bir sürece girdi. Market zincirleri "En ucuzu ben satarım" değil, "En sağlıklıyı ben satarım" diyor. Ürünleri, TÜBİTAK'a denetlettirip, "Gelin bizden alın" diye reklam yapıyor. Tavuk üreticileri "Biz AB'li olduk" diye tam sayfa ilanlar veriyor, peynir, süt üretenler, üretim yerlerinin online olarak ziyaret edileceği web sitelerini devreye sokuyor. Peki ya tüketici ne yapıyor? Cebindeki parası soru sormaya yetenler, artık ambalajın üzerinde Tarım Bakanlığı'nın üretim iznini arıyor, üretim sırasında hangi katkı maddeleri kullanılmış ona bakıyor, sebze-meyvenin ekolojik olanını arıyor, ekmeğinkatkısızını seçiyor. Ama bu bile tüketicinin içini rahatlatmaya yetmiyor. Çünkü tüketici, güvenli gıda konusunda tam anlamıyla bilgi bombardımanı altında. Kimin neyi, ne kadar doğru söylediğini bilmiyor. El yordamıyla, önseziyle, içgüdüyle yolunu bulmaya çalışıyor. Biz, bu yazı dizisiyle bulanık kafaları biraz daha netleştirmeyi hedefledik. "RAFLARDAKİ GİZLİ TEHLİKE"derken panik yaratmayı değil, bilgi vermeyi istedik. Ve bunun için olabildiğince çok kişiyle konuşup bilgileri en anlaşılabilir şekliyle yan yana getirdik. Konunun doğası gereği bazen zorlansak da bilimsel terimler kullanmaktan kaçınmaya özen gösterdik... Türkiye AB'li olmak istiyor. Bu süreçteki en büyük eşik, tarım sektörü. Tarım Bakanlığı, 2004 sonunda düzenlediği 2. Tarım Şurası'nda, akademisyenlerden oluşan bir "Gıda Güvenliği Komisyonu" kurdu. Komisyon, ilk kez bu yazı dizisinde yayınlanacak raporunda, ihracattan geri dönen tarım ürünlerinin akibetini sorguluyor. Raporda, Türkiye'de gıda güvenliğinin zayıf halkaları sıralanarak bu alanda alınacak önlemlere dikkat çekiliyor. Tarım Bakanlığı, vizyonunu, "Bitkisel üretim konusunda; öncelikle arz açığı olan ürünlerin üretimini artırmak, iyi tarım ve organik tarım gibi yeni tarım sistemlerini yaygınlaştırmak, bitki hastalık ve zararlıları ile mücadeleyi etkinleştirmek, hayvan hastalıkları iledaha etkin mücadele, gıda güvenliğini öncelikli bir alan olarak belirleyip, halka daha kaliteli ve sağlıklı gıda arzını sağlamak" olarak çiziyor... Türkiye büyük bir ülke. 28 binin üzerinde gıda sanayi işletmesi var. Ve bunun sadece 17 bini Tarım Bakanlığı gıda siciline kayıtlı. Gıda üretimi yapanların yanı sıra yaklaşık 400 bin gıda satış ve toplu tüketim yeri var. Piyasa, iyi, olumlu örneklere tamamen yabancı olmasa da uzmanlar, hilenin teknolojiden hızlı geliştiğinden yakınıyor. SETBİR Başkanı Erdal Bahçıvan, "Hilenin profesörleri var" diyor. Tarım İl Müdürlükleri tarafından alınan gıda örneklerinin analizleri gıda kontrol laboratuvarlarında yapılıyor. Ancak hiç kimse bu denetimlerin yeterli olduğundan sözedemiyor henüz. İşte onun için her bireyin tek tek ne yediğini, neyi nereden satın aldığını sorgulaması gerekiyor. Yazı dizisini hazırlarken TUBİTAK Uzmanı Dr. Özge Arun, Tarım Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, SETBİR, İstanbul Gıda Mühendisleri Odası Başkanı Ali Haydar Süslü, Güvenli Gıda Derneği, İTÜ Gıda Mühendisliği'nden Prof. Dr. Dilek Boyacıoğlu ve Prof. Dr. Necla Aran, Migros ve Tansaş'ın gıda güvenliği departmanları, Banvit, Pınar Et ve Fora Zeytin'den de destek aldık.
katkısızını seçiyor. Ama bu bile tüketicinin içini rahatlatmaya yetmiyor. Çünkü tüketici, güvenli gıda konusunda tam anlamıyla bilgi bombardımanı altında. Kimin neyi, ne kadar doğru söylediğini bilmiyor. El yordamıyla, önseziyle, içgüdüyle yolunu bulmaya çalışıyor. Biz, bu yazı dizisiyle bulanık kafaları biraz daha netleştirmeyi hedefledik. "RAFLARDAKİ GİZLİ TEHLİKE" derken panik yaratmayı değil, bilgi vermeyi istedik. Ve bunun için olabildiğince çok kişiyle konuşup bilgileri en anlaşılabilir şekliyle yan yana getirdik. Konunun doğası gereği bazen zorlansak da bilimsel terimler kullanmaktan kaçınmaya özen gösterdik... Türkiye AB'li olmak istiyor. Bu süreçteki en büyük eşik, tarım sektörü. Tarım Bakanlığı, 2004 sonunda düzenlediği 2. Tarım Şurası'nda, akademisyenlerden oluşan bir "Gıda Güvenliği Komisyonu" kurdu. Komisyon, ilk kez bu yazı dizisinde yayınlanacak raporunda, ihracattan geri dönen tarım ürünlerinin akibetini sorguluyor. Raporda, Türkiye'de gıda güvenliğinin zayıf halkaları sıralanarak bu alanda alınacak önlemlere dikkat çekiliyor. Tarım Bakanlığı, vizyonunu, "Bitkisel üretim konusunda; öncelikle arz açığı olan ürünlerin üretimini artırmak, iyi tarım ve organik tarım gibi yeni tarım sistemlerini yaygınlaştırmak, bitki hastalık ve zararlıları ile mücadeleyi etkinleştirmek, hayvan hastalıkları ile
daha etkin mücadele, gıda güvenliğini öncelikli bir alan olarak belirleyip, halka daha kaliteli ve sağlıklı gıda arzını sağlamak" olarak çiziyor... Türkiye büyük bir ülke. 28 binin üzerinde gıda sanayi işletmesi var. Ve bunun sadece 17 bini Tarım Bakanlığı gıda siciline kayıtlı. Gıda üretimi yapanların yanı sıra yaklaşık 400 bin gıda satış ve toplu tüketim yeri var. Piyasa, iyi, olumlu örneklere tamamen yabancı olmasa da uzmanlar, hilenin teknolojiden hızlı geliştiğinden yakınıyor. SETBİR Başkanı Erdal Bahçıvan, "Hilenin profesörleri var" diyor. Tarım İl Müdürlükleri tarafından alınan gıda örneklerinin analizleri gıda kontrol laboratuvarlarında yapılıyor. Ancak hiç kimse bu denetimlerin yeterli olduğundan sözedemiyor henüz. İşte onun için her bireyin tek tek ne yediğini, neyi nereden satın aldığını sorgulaması gerekiyor. Yazı dizisini hazırlarken TUBİTAK Uzmanı Dr. Özge Arun, Tarım Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, SETBİR, İstanbul Gıda Mühendisleri Odası Başkanı Ali Haydar Süslü, Güvenli Gıda Derneği, İTÜ Gıda Mühendisliği'nden Prof. Dr. Dilek Boyacıoğlu ve Prof. Dr. Necla Aran, Migros ve Tansaş'ın gıda güvenliği departmanları, Banvit, Pınar Et ve Fora Zeytin'den de destek aldık.
