Cenab-ı Hakk'a sonsuz hamd ve şükürler olsun ki, maneviyat ve feyz ikliminin en bereketli mevsimi olan Ramazan-ı Şerif'i bir kere daha idrak etmiş bulunuyoruz. Recep ayı ile başlayıp, mübarek gecelerle devam eden kutlu zaman dilimleri nihayet Ramazan ayına ulaşmış bulunmaktadır.

Bu ayda edâ edilen diğer ibadetler yanında, Kur'an, sadaka-i fıtır ve özellikle oruçla özdeşleşen Ramazan ayı, Kur'an'ın nüzulünün başlangıcı olması ve bu ayı da Kur'an-ı Kerim'in en çok okunup, hatmedilmesi dolayısıyla adeta Kur'an ayı olarak isimlendirilmiştir. Gerçekten de Türkiye'mizde Ramazan-ı Şerif, tilavetinin ve mukabele şeklindeki hatim okumalarının yoğun olarak devam ettiği, vahy-i ilahinin müminlerin gönüllerinde odaklaştığı bir zaman dilimidir.

Türk İslam şairleri ve yazarları, Ramazan ayı ile ilgili eserlerinde bu manevi atmosferi tasvir etmeye çalışmış, oruçlu insanların ruh hallerini açıklamaya girişmişlerdir.

Din psikolojisi bilimi açısından önemli olan bu davranışlar, dini duygunun yaşanması demek olan "dini tecrübe" olayı açısından da önemli olan fenomenlerdir. Klasik edebiyatımızdaki ramazaniyyeler, psikolog ve eğitimci gözüyle yeniden yorumlanmalı, İslam dininin iman ve ibadet düsturlarındaki estetik unsurlar sanatçılarımız tarafından yeniden keşfedilip, açıklanmalıdır.

Cehalet, zulmet, şirk ve sapıklık bulutlarının karattığı dünya semasını yepyeni bir hayat anlayışıyla kökten değiştiren son ilahi kitap olan Kur'an-ı Kerim, M.S 610 yılında Cebrail (A.S) aracılığıyla, peygamberimizin (S.A.V) zatında bu ayda insanlığa gönderilmeye başlanmıştır. Bu yüce olay bizzat Kur'an-ı Kerim'de şöyle bildiriliyor: "Ramazan Ayı, insanlara yol gösterici, doğruyu eğriden ayırt etmenin açık delilleri olarak Kur'an'ın indirildiği aydır" (Bakara: 185)

Feyiz ve bereket dolu bu manevi atmosferden gereğinde faydalanabilmemiz için müptela olduğumuz kötü alışkanlıklarımızı, beşeri zaaflarımızı terk etmeli, yeni faziletler ve hasletler kazanmak yolunda atılım içinde olmalıyız.

Bedeni gıda ve ihtiyaçlarımızı belli zamanlar içinde terk ederek, giriştiğimiz irade mücadelesi yanında ruhi iç disiplinimizle kendi huy ve karakterimizi daha iyiye yöneltmek hususunda da kararlı bir ortam içinde olmalıyız. "Nefsini bilmek ve hevay-ı nefse hâkim olmak" ana fikri etrafında yoğunlaşacak bir irade cehdi ve gayreti, müminleri bu şuura eriştirebilir.

Ferdi seviyede gerçekleşen bu diriliş ve uyanış hali gelişerek müminin diğer duygu ve düşüncelerini de etkileyecek, neticede şahsiyetinin gelişip olgunlaşmasını sağlayacaktır.

İslam'ın öngördüğü manevi ve iradi disiplini sağlayan müminler; hassas bir kalp rikkatine erişmekte, diğer mümin kardeşlerini, diğer insanları, diğer bütün canlıları düşünen "diğerkâm" yani "özgecil" insanlar haline yükselmektedirler. "İnsan-ı Kâmil" mertebesinin özellikleriyle de örtüşen bu manevi mertebe sayesinde, toplumların ve milletlerin her zaman sahip olmayı özlediği "İyi vatandaş-iyi insan" tipolojisi, İslam'ın kendi iç dinamikleriyle gerçekleşmektedir.

Yaklaşık iki asırdan beri çok hızlı bir kültür değişimi geçiren milletimizin yaşadığı bunca yabancılaşmaya rağmen manevi hazinelerini ve milli bütünlüğünü kuvvetlendirecek dinamik değerlerini koruyabilmiş olması, büyük bir nimettir. Yüzde yüze yakını Müslüman olan milletimiz, mukaddesatını koruyarak gelecekte milli medeniyetinin şaheserlerini ortaya koyacaktır.