Ayın güneşi yanağından öptüğü randevusuna Amasya'da yetiştim... Ayın dudağı da güneşin yanağı da kor alev yangınlardaydı...

Amasra- Aydınlığın ev sahibi "Güneş" ile karanlığın kiracısı "Ay"ın randevusu var dediler ve beni de tanıklığa çağırdılar. Durur muyum? "Güneş" ki, sular dahil dünya aydınlığının hazinesinin prensi...

"Ay" ki, sevdaların kara sevdalısı karanlıklar prensesi...

Randevu mahalli de Amasra kalesi, daha doğrusu kalenin iki kulesini birbirine "Güneş" ve "Ay" misali bağlayan Kemere Köprüsü...

Kemere Köprüsü üzerinde durup "Güneş"e bakıyorum.

Randevuya önce o gelmiş...

Şimdi zamanın ince ayarına vurarak anlatmalıyım bu büyük buluşmayı, her ne kadar saniye ve saliseleri hesaba katmasam da...

Anlatmalıyım ki bir hatıra öpücüğü olarak kalsın hatıramızda, bir elmas yüzük misali hayatımızda...

12.55: "Güneş" ile "Ay" yüz yüze, beden bedene geliyorlar. Kalenin limanından bir heyecan esintisi, Karadeniz'in mavi-yeşil gözkapaklarına iniyor. Herkesin elinde bir "siyah" gözlük.

"Ay", "Güneş"i kainattan hiç kimsenin göremediği yanağından öpüyor.

"Güneş"in yanağı da, "Ay"ın dudakları da kor alev yangınlarda...

Bu yangınla "zaman"da eriyor.

Saat 13.00'ün üzerine 14.00 bindirme yapıyor.

Ve tam 14.20'de "Ay"ın bu hasrete şükran nişanesi olarak "Güneş"in sağ elinin serçe parmağında bir elmas yüzük...

İşte o an, "Gökyüzü" tülünü indiriyor ve ortalık kararmaya başlıyor.

Amasra Limanı'nın karşı yamacını mekân tutmuş bir bulut demeti de kararıyor.

Limanın mendireğini martılar misali iskân eylemiş bu randevunun benden başka davetlisi insanlar da...

"Ay"ın biz fani dünyalılara bir "akşam" armağanı neden olmasın bu?

Yoksa, akşamın alaca karanlığının bu randevu da işi ne?

İki dakika gibi kısa bir sürede bitiyor buluşma.

Bu kez de "Güneş", "Ay"ın sol elinin baş parmağına takıyor elmas yüzüğünü aydınlığın.

Herkesin hayatında bir yıldızı olmalı.

Benim hayatımda oğlum Alican gibi... Suyun hayatındaki mavi, dağın hayatında esen yel, esen yelin hayatında gün ışığı gibi...

"Ay" ve "Güneş"in hayat yıldızı olarak da bir yıldız düşüyor vuslatlarına...

Adı neden "Merkür" olmasın...

Zamanın mührü saat 15.41'in üzerine gölgesini düşürürken "Ay" da, "Güneş" de kendi gurbetine çekiliyor.

Onların bıraktığı "elmas yüzük" ile iş bu yazıyı donatarak ben de kendi gurbetime...

Ve o gurbette sevgiler, sevdalar, bir de vuslat ve hasret, barış ve kardeşlik, aydınlık ve güzellik topluyorum.

Güneş topluyorum yani...

Sizin için...

Ayın güneşle valsi büyüledi
AMASYA-GÖKHÖYÜK'te Bin yılın son güneş tutulması Viyana Senfoni Orkestrası'nın nağmeleri ile başdöndürücü bir güzelliğe büründü. Ünlü şef Claudius Traunfellner yönetimindeki 98 kişilik Viyana Senfoni Orkestrası tutulmanın başlamasından yarım saat önce Gustav Holst'un ünlü yapıtı "Gezegenler Suiti"ni yorumladı. Saatler 14.27.43'ü gösterirken, müzik ziyafetinin yerini doğanın mucizesi aldı ve ayın, güneş ile valsi başladı. Güneşin 14.29.53'te geri gelmesiyle ise melodiler yeniden duyuldu ve bu kez Johanne Strauss'un valsleri ve Beethoven'ın "Türk Marşı" dinleyenleri büyüledi. Turizm Bakanlığı'nın bu organizasyonuna 19 ülkenin büyükelçisi aileleri ile birlikte katıldı. CNN Amasya'dan canlı yayın yaparken, Reuters, AP ve AFP gibi dünyanın önde gelen ajanslarının yanısıra, Tayland Haber Ajansı, Çin Uluslararası Radyosu ve Rus Haber Ajansı İtar-Tass temsilcileri Amasya'da hazır bulundu. Turizm Bakanı Erkan Mumcu, Sağlık Bakanı Osman Durmuş ve Devlet Bakanı Ramazan Mirzaoğlu ise güneş tutulması için erken saatlerde Gökhöyük'e geldi.

Sibel YEŞİLMEN-Levent İÇGEN