| 15 Şubat 2009, Pazar |
İLİŞKİLİ HABERLER
Meliha konuştuğunda yengem konuştu sanıyorum, ölüyorum...
Şirin SEVER
17.01.2009
Milli Takımlar Teknik Direktörü Fatih Terim, memleketi Adana için "Sözün bitmediği yerdir; orada sadece maço tipli adamlar yok, sadece acılı kebap yok, bu şehre haksızlık etmeyin," diyor..
Uzun zamandır peşindeydim Terim'in. Siz deyin üç ay, ben diyeyim beş ay! En son, Bosna Hersek maçından önce takımla birlikte Swissotel'den çıkarken rastlaştık. Uzak gözlüklerimi takıp onun el sallayışını fark edene kadar çoktan diline düşmüştüm bile! "Hocam maçtayım ben de," dedim, ayaküstü lafladık, röportaja ikna etmeye çalıştım yine. Maçtan sonra da "Hocam tebrikler ama ben uğurlu geldim," deyip arsızlık ettim, sözü aldım ama yine havada kaldı her şey. Düşünün aradan kaç ay geçmiş... Sonunda Adanalılık fenomen oldu da oradan bağladık işi. Beylerbeyi'ndeki federasyon binasında beni görür görmez, "Gözlükler yok mu?" diye dalgasını geçti yine. Futbol ve spor dünyasıyla ilgili söyleyeceğini söylüyor zaten Terim... Ben onun çocukluk ve gençlik yıllarının geçtiği Adana'yı, onu bugünlere getiren hırsını, ilişkilerini, kişiliğini oluşturan doneleri, biraz da o meşhur 'öfke'sini konuşmak istedim. İlk kez bu kadar uzun sohbet ettik ve aslında itiraf etmeliyim; kendime çok benzettim: İnsanı üzecek, yoracak kadar fazla mükemmeliyetçi, fazla dobra, içinden geçeni söyleyen, yanlış olanı düzeltmek isteyen, politik olmayı beceremeyen, hatta "Beni sevmeyeni ben de sevmem," diyecek kadar müdanaasız! İşte aynı ben! Fatih Terim uzun zamandır röportaj vermiyordu; keyifle okuyun isterim...
- Şu ara Adanalılık gündemde Hocam; oradan başlayalım istiyorum. Adana'daki çocukluğunuzdan, gençliğinizden hatırladığınız en unutulmaz, en özel anı nedir?
- Sözün bitmediği kenttir Adana...
- Ne demek o?
- Sohbeti bir sanat gibidir. Espriler bitmez, anlatmayı, hatta zaman zaman abartılı anlatmayı seven bir yerdir kendine özgü üslubuyla. Bugün edebiyata baktığımız zaman, müziğe baktığımız zaman, tiyatroya baktığımız zaman....
- Futbola baktığımız zaman...
- Futbolu ben söylersem yanlış olur. Mesela 1899'da erkek lisesi kurulmuş; bu bence çok enteresan. Hikâyesi ve hikayecisi bol bir şehir. Adana'da yaşlısı genci, okumuşu cahili, kelimeleri cümlelere taşırken güçlük çekmez, nedeni de kelime dağarcıklarının zenginliğidir.
- Sizin de konuşma tarzınız, mimikleriniz hatta taklit edilmeniz Adana'dan aldığınız özelliklerden mi acaba?
- Yüzde 100 öyledir. Hayatımın bir 20 yaşına kadar olan bölümü var, bir de 20'den sonra olanı.
- Adana'da çocukluk nasıldı peki?
- Çok mutlu bir çocukluk geçirdim. Klasik anlatımlar vardır hani; 'çok fakir doğdum, çok zorluk çektim' diye... Böyle bir mizansen benim hoşuma gitmez; ben çok mutlu bir çocuktum!
- Ama yoksul da bir çocuktunuz, değil mi?
- Evet.
- Neydi sizi o yoksullukta mutlu kılan şey?
- Babam ve annem tabii ki! O yoklukta bile bize sevgilerini verebildiler. Ve mahallem, arkadaşlarım bu sevgiyi veriyordu. İmkânlar belki kısıtlıydı, ki ben kendimi bildim bileli çalışıyorum ama çocukluğumu da yaşadım.
- Babanızın bir ayağı aksak olduğu için onunla çok ağır işlerde çalışırmışsınız...
- Evet, mutlu olmak için önümde böyle önemli bir örnek vardı bir de Şirin Hanım; böyle bir babanın oğlu olmak benim için çok etkileyiciydi. O vaziyette bizi kimseye muhtaç etmemek gibi bir özelliği, dimdik duruşu vardı, özü sözü doğru biri... İnsanların belirli kalıpları olması gerektiğini, doğruluk, dürüstlük şartını öğrendim.
- Nasıl bir baba-oğul ilişkisiydi sizinki?
- Arkadaş gibiydik. Evin büyüğü olmama rağmen erkek kardeşim ve kız kardeşim benden daha avantajlıdır hâlâ. Çünkü ben hep 'hazır ol'dayım! Ömür boyu da öyle olacağım. Nazları bana geçer ama özünde bana dokundurmazlar. Dolayısıyla ben mutluydum, topumu da oynardım, bahçelere de dalardım. Mesela o günlerden aklımda kalan en önemli şey, şehirdeki portakal-mandalina kokusuydu. Mis gibi kokudan şehre giremezdiniz! Ben hâlâ bazı şeyleri Adana'dan getirtirim.
- Neleri getirtiyorsunuz?
- King mandalinayı getirtirim mesela, her mandalinayı yemem. Hurma getirtirim, taze olduğu için sebze getirtirim. Annem turşu yapar gönderir. Annem evin dengesidir. Hep uyumludur, babam ne derse o olur zaten, itiraz bile yoktur, müthiş sabırlı, müthiş dingindir.
- Benim asıl merak ettiğim şu, sizin çok bıçkın dayılarınız varmış! Sizi onlar mı şekillendirdi babadan çok?
- Biri Allah rahmet eylesin, kısa süre önce öldü. Babamın ailesi hep okumuş, öğretmen, müdür gibi tahsilli insanlar. Annemin tarafı da halk tipi. Doğal olarak er dayıya kız halaya! Dayılarım çok iyiydi, beni çok severlerdi. Biri, bir futbolcunun gece on buçukta yatması gerektiğini söylerdi, öteki de 'Karışma ona,' derdi. Böyle iki ayrı yaklaşım vardı ama ortak bir payda vardı ki, o da sevgiydi.
- Şu ara Adanalılık gündemde Hocam; oradan başlayalım istiyorum. Adana'daki çocukluğunuzdan, gençliğinizden hatırladığınız en unutulmaz, en özel anı nedir?
- Sözün bitmediği kenttir Adana...
- Ne demek o?
- Sohbeti bir sanat gibidir. Espriler bitmez, anlatmayı, hatta zaman zaman abartılı anlatmayı seven bir yerdir kendine özgü üslubuyla. Bugün edebiyata baktığımız zaman, müziğe baktığımız zaman, tiyatroya baktığımız zaman....
- Futbola baktığımız zaman...
- Futbolu ben söylersem yanlış olur. Mesela 1899'da erkek lisesi kurulmuş; bu bence çok enteresan. Hikâyesi ve hikayecisi bol bir şehir. Adana'da yaşlısı genci, okumuşu cahili, kelimeleri cümlelere taşırken güçlük çekmez, nedeni de kelime dağarcıklarının zenginliğidir.
- Sizin de konuşma tarzınız, mimikleriniz hatta taklit edilmeniz Adana'dan aldığınız özelliklerden mi acaba?
- Yüzde 100 öyledir. Hayatımın bir 20 yaşına kadar olan bölümü var, bir de 20'den sonra olanı.
- Adana'da çocukluk nasıldı peki?
- Çok mutlu bir çocukluk geçirdim. Klasik anlatımlar vardır hani; 'çok fakir doğdum, çok zorluk çektim' diye... Böyle bir mizansen benim hoşuma gitmez; ben çok mutlu bir çocuktum!
- Ama yoksul da bir çocuktunuz, değil mi?
- Evet.
- Neydi sizi o yoksullukta mutlu kılan şey?
- Babam ve annem tabii ki! O yoklukta bile bize sevgilerini verebildiler. Ve mahallem, arkadaşlarım bu sevgiyi veriyordu. İmkânlar belki kısıtlıydı, ki ben kendimi bildim bileli çalışıyorum ama çocukluğumu da yaşadım.
- Babanızın bir ayağı aksak olduğu için onunla çok ağır işlerde çalışırmışsınız...
- Evet, mutlu olmak için önümde böyle önemli bir örnek vardı bir de Şirin Hanım; böyle bir babanın oğlu olmak benim için çok etkileyiciydi. O vaziyette bizi kimseye muhtaç etmemek gibi bir özelliği, dimdik duruşu vardı, özü sözü doğru biri... İnsanların belirli kalıpları olması gerektiğini, doğruluk, dürüstlük şartını öğrendim.
- Nasıl bir baba-oğul ilişkisiydi sizinki?
- Arkadaş gibiydik. Evin büyüğü olmama rağmen erkek kardeşim ve kız kardeşim benden daha avantajlıdır hâlâ. Çünkü ben hep 'hazır ol'dayım! Ömür boyu da öyle olacağım. Nazları bana geçer ama özünde bana dokundurmazlar. Dolayısıyla ben mutluydum, topumu da oynardım, bahçelere de dalardım. Mesela o günlerden aklımda kalan en önemli şey, şehirdeki portakal-mandalina kokusuydu. Mis gibi kokudan şehre giremezdiniz! Ben hâlâ bazı şeyleri Adana'dan getirtirim.
- Neleri getirtiyorsunuz?
- King mandalinayı getirtirim mesela, her mandalinayı yemem. Hurma getirtirim, taze olduğu için sebze getirtirim. Annem turşu yapar gönderir. Annem evin dengesidir. Hep uyumludur, babam ne derse o olur zaten, itiraz bile yoktur, müthiş sabırlı, müthiş dingindir.
- Benim asıl merak ettiğim şu, sizin çok bıçkın dayılarınız varmış! Sizi onlar mı şekillendirdi babadan çok?
- Biri Allah rahmet eylesin, kısa süre önce öldü. Babamın ailesi hep okumuş, öğretmen, müdür gibi tahsilli insanlar. Annemin tarafı da halk tipi. Doğal olarak er dayıya kız halaya! Dayılarım çok iyiydi, beni çok severlerdi. Biri, bir futbolcunun gece on buçukta yatması gerektiğini söylerdi, öteki de 'Karışma ona,' derdi. Böyle iki ayrı yaklaşım vardı ama ortak bir payda vardı ki, o da sevgiydi.
İLİŞKİLİ HABERLER
Yayın tarihi: 15 Şubat 2009, Pazar
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2009/02/15/pz/haber,821099E538854603A27F50A7D3D63E1F.html
Tüm hakları saklıdır.
Röportaj Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Gizlilik Bildirimi | Künye / İletişim | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2009 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|