| 16 Ocak 2009, Cuma |
Peter Piller
Sergideki 10 yeteneğin kısa öyküleri
05.11.2008
Laurenz Berges'in minimalist fotoğrafları, içinde yaşayan insanların farklı biçimde kullandıkları kısmen görüntülenmiş mekânların eskiden nasıl kullanıldığını anlatıyor.
Albert Fuchs, görüntülediği bu kişileri bilinen pozlarının ötesinde, özel yaşamlarının içindeki düşünceli halleriyle, iç dünyalarına dalmış, ama aynı zamanda özgüvenli bireyler olarak gösteriyor.
Karin Geiger'in yapıtı, kent ve taşra arasındaki geçişleri gösteren büyük formatlı üç fotoğraftan oluşuyor. İzleyici, gördüklerinin tesadüfi durumların belgeleri mi, yoksa önceden ayarlanmış sahneler mi olduğunu, anlayamıyor.
Claus Goedicke, çalışmasını bir halı şeklinde sunarak, fotoğrafın çerçeve içinde gösterilmesi geleneğinden uzaklaşmış. Goerdicke, dijital kompozisyonlarında insan bedeninin ayrıntılarını bir süs olarak sunuyor.
Uschi Huber'in fotoğraf serisi, Köln'ün mimarisini 'olağanüstü' bir anda görüntülüyor.
Bu fotoğraflar beklenen gün ve bu günün yaratacağı sonuçlara dair soruları yanıtsız bırakıyor ve aceleci yorumları da imkânsız kılıyor.
Mathias Koch, 'Alman Tarihinin Geçtiği Yerler' adlı fotoğraf serisinde bir araya getirdiği tek tek resimlerde, Almanya tarihinin belirli dönemleri için önemli olan yerleri, binaları ve doğa parçalarını bir araya getirmiş.
Wiebke Loeper, enstelasyonunda 1854 yılında Avustralya'ya gitmek üzere Wismar'ı terk eden küçük tayfa Carl Möglin'i anlatıyor. Möglin
Avustralya'da altın bulup zengin olduktan sonra, hediyeler ve mektuplarla ilişkisini sürdürdüğü memleketteki kız kardeşlerini yanına alıyor.
Nicola Meitzner, siyah-beyaz fotoğraflardan oluşturduğu tablosunda bir metropol olan Tokyo'yu, bu coğrafyaya ait özel mimari yapılarla Tokyo sakinlerinin portrelerinden oluşan atmosferik bir karışımla çoğaltıyor.
Peter Piller daha önce medyada yayınlamış fotoğraflarla çalışan bir sanatçı. Ve bu fotoğraflardan oluşan dev bir arşive sahip.
Fotoğraflar çoğunlukla belli kriterlere göre bağlamlarından koparılıp, orijinal büyüklükleri değiştirilerek yeni bir biçimde sıralanarak sunulmuş.
Heidi Specker renkli fotoğraflarından oluşan bir kompozisyonla, İsviçre'de tanıştığı ve kaderinden ve normlara uymayan hayatından büyülendiği bir kadının çok katmanlı bir portresini yaratmış.
Albert Fuchs, görüntülediği bu kişileri bilinen pozlarının ötesinde, özel yaşamlarının içindeki düşünceli halleriyle, iç dünyalarına dalmış, ama aynı zamanda özgüvenli bireyler olarak gösteriyor.
Karin Geiger'in yapıtı, kent ve taşra arasındaki geçişleri gösteren büyük formatlı üç fotoğraftan oluşuyor. İzleyici, gördüklerinin tesadüfi durumların belgeleri mi, yoksa önceden ayarlanmış sahneler mi olduğunu, anlayamıyor.
Claus Goedicke, çalışmasını bir halı şeklinde sunarak, fotoğrafın çerçeve içinde gösterilmesi geleneğinden uzaklaşmış. Goerdicke, dijital kompozisyonlarında insan bedeninin ayrıntılarını bir süs olarak sunuyor.
Uschi Huber'in fotoğraf serisi, Köln'ün mimarisini 'olağanüstü' bir anda görüntülüyor.
Bu fotoğraflar beklenen gün ve bu günün yaratacağı sonuçlara dair soruları yanıtsız bırakıyor ve aceleci yorumları da imkânsız kılıyor.
Mathias Koch, 'Alman Tarihinin Geçtiği Yerler' adlı fotoğraf serisinde bir araya getirdiği tek tek resimlerde, Almanya tarihinin belirli dönemleri için önemli olan yerleri, binaları ve doğa parçalarını bir araya getirmiş.
Wiebke Loeper, enstelasyonunda 1854 yılında Avustralya'ya gitmek üzere Wismar'ı terk eden küçük tayfa Carl Möglin'i anlatıyor. Möglin
Avustralya'da altın bulup zengin olduktan sonra, hediyeler ve mektuplarla ilişkisini sürdürdüğü memleketteki kız kardeşlerini yanına alıyor.
Nicola Meitzner, siyah-beyaz fotoğraflardan oluşturduğu tablosunda bir metropol olan Tokyo'yu, bu coğrafyaya ait özel mimari yapılarla Tokyo sakinlerinin portrelerinden oluşan atmosferik bir karışımla çoğaltıyor.
Peter Piller daha önce medyada yayınlamış fotoğraflarla çalışan bir sanatçı. Ve bu fotoğraflardan oluşan dev bir arşive sahip.
Fotoğraflar çoğunlukla belli kriterlere göre bağlamlarından koparılıp, orijinal büyüklükleri değiştirilerek yeni bir biçimde sıralanarak sunulmuş.
Heidi Specker renkli fotoğraflarından oluşan bir kompozisyonla, İsviçre'de tanıştığı ve kaderinden ve normlara uymayan hayatından büyülendiği bir kadının çok katmanlı bir portresini yaratmış.
Yayın tarihi: 16 Ocak 2009, Cuma
Web adresi: https://www.sabah.com.tr/2009/01/16/cm/haber,34B4225A6CF14D248F11972A1AE00859.html
Tüm hakları saklıdır.
Yaşam Haberleri
Son Dakika | Ana Sayfa | Yazarlar | Çizerler | Günün İçinden | Ekonomi | Gündem | Siyaset | Dünya | Spor | Hava Durumu | Sarı Sayfalar | Dosyalar | Günaydın | Televizyon | Astroloji | Sağlık | Magazin | Teknoloji | Otomobil | Turizm Rehberi | Emlak | İşte İnsan | Sabah Çocuk | Mobil Eğlence | Detaylı Arama | Cuma | Cumartesi | Pazar | Kültür-Sanat | EGazete | Gazete Reklam | Internet Reklam | Gizlilik Bildirimi | Künye / İletişim | Bize Ulaşın
 |
Copyright © -2009 Tüm hakları saklıdır. TURKUVAZ GAZETE DERGİ BASIM A.Ş. | 
|