O beni acıttı, ben onu acıttım

- Pakize Suda olay üzerine esprili bir yazı yazdı ve "Karıkoca olma hali insanı zıvanadan çıkarır, evlilik başlı başına azmettiricidir, yine iyi beklemiş o kavanoz" dedi. Evlilik sizin için de böyle mi?
- Nefis söylemiş! Evlilik çok zor. Bu öyle bir şey ki, bir saat önce tanıştığın insana bile bazen iğne sokmak, bir-iki tekme atmak istemez misin? 17 senede bu ihtiyaç arttıkça artar ve karşılıklı olarak nereyi acıtacağını çok iyi öğrenirsin. Uzmanı olursun bu işin. İş öyle bir yere gelir ki artık, birbirinin direkt can damarına saldırmaya başlarsın, dışarıdan bakanın asla anlayamayacağı derecede pis işler yapmaya başlarsın.

- Bu muydu eşinizle yaşadığınız şey?
- Tabii. O beni acıttı, ben de onu acıttım.

- Dışkı atma meselesi, sizin onu acıttığınızdan daha fazla acıtmış olabilir mi eşinizi?
- Hayır!

- Nasıl böyle eminsiniz?
- Eminim ki eşim farklı düşünüyordur. (uzun uzun düşünüyor) Bir karı-koca kavgasının ayrıntısını ve dinamiklerini açıklamamı istiyorsunuz benden. Bunu yapmamayı tercih ederim. Çünkü kendimi savunmak için veya kendimi haklı göstermek için söyleyeceğim her söz, aynı anda Müjde'nin haksız olduğunu, kötü olduğunu söylemek olur. Bunun da doğru olduğuna inanmıyorum.

- Konuşurken bu kadar hassas davranan bir adam nasıl bir kavanoz dışkı boşaltabiliyor karısının kafasına, söyler misiniz?
- Abartıyorsunuz!

- Sıradan bir şey mi bu?
- Çok sıradan bir şey olmadığı belli ama evlilikte insanlar birbirlerine yemek de dökerler, bir tencere çorba da dökerler, tabak çanak da atarlar. Detay olarak daha farklı olabilir fakat evliliğin yapısında şiddet vardır. Onun da çıldırıp bıçakla üstüme yürüdüğü olmuştur. Bıçakla üstüne yürümekle bir kavanoz b.k atmak arasında ne fark var?