Metallica 21.00'i bekliyor

Son Rus Çarı İkinci Nikolay'ın çocukları, doktoru ve üç hizmetçisiyle birlikte tutsak edildiği evde uyandırılıp sabah 2.33'de Bolşevikler tarafından öldürülüşünün 90. yılında, 17 Temmuz 2008'de St Petersburg'da sabah vakti... Saint Petersburg Times gazetesi büyük bir gaddarlık olarak bahsettiği olayı bütünüyle Romanov Hanedanı'nın İngiltere'de yaşayan üyelerinin perspektifinden vermiş, birkaç sayfa ötede de Çar İkinci Nikolay'ın tarihteki en büyük Rus seçildiği bir oylamanın haberi var. SSCB'nin dağılmasından sonra 1991 yılında adı hemen Leningrad'dan Saint Petersburg'a dönüştürülen şehrin her tarafı zaten Çarlık dönemini özlemle anan heykeller ve müze turları düzenleyen rehberlerle dolu. Sanki Dziga Vertov, Alexander Rodchenko gibi isimlerin devrim sonrası mucizeler yarattığı şehre bugün bir ölü toprağı serilmiş. Metallica konserinin yapılacağı SSK Stadyumu'nun yolunu tutan Petersburglu seyircilerin deşarj olmaya ihtiyaçları olduğu da her hallerinden belli.

DEATH MAGNETIC MUHABBETİ
Konsere 30 bin kişinin geleceğini öğreniyoruz. Ellerinde biralar, üzerlerinde Metallica tişörtleriyle kapalı stadyumun önünde bekliyorlar. Emperyal geçmişini din ve yurtseverlik değerleriyle yeniden uyandırmaya çalışan Rusya'da belli ki bir avuç zengin dışında kimsede para da kalmamış, yurt sevgisi de. Saat 21.00'de Metallica sahneye çıktığında ise bütün bu mutsuzluklar unutuluyor ve herkes tek bir ağızdan Creeping Death'i söylemeye başlıyor. Kendimizi şanslı hissediyoruz: Davullarda gözlerinden ateşler saçarak harikalar yaratan Lars Ulrich ve bas gitarıyla sahnede zıplayan Robert Trujilo'yla bir saat önce bir grup Türk gazeteci söyleşi yapmışız ve şimdi sanki sahnedeki Lars ve Robert'la ahbap gibi hissediyoruz kendimizi. Tam bir yıl önce Moskova'da konser vermiş olsalar da, Ruslar Metallica'yı sabırsızlıkla bekliyordu. Belki çıkışı yılan hikâyesine dönüşen yeni albümleri Death Magnetic'den bir iki şarkı çalacaklarını da umuyorlardı. Ulrich'e zaten ilk sorumuz bu oldu, Death Magnetic'i yapmak neden bu kadar uzun sürmüştü? "Çünkü ilk defa turnedeyken albüm yaptık," diyor ünlü davulcu. "Önce bir iki şarkı yaptık, sonra turneye çıktık, birkaç şarkı daha yaptık ve yine turneye çıktık. Turnede yeni şarkılar yaptık, dönünce kaydettik, sonra yine turneye çıktık! Stüdyoya tıkılmaktansa sürekli yollardaydık. Kötü yanı ise albümü hazırlamanın normalde olacağından çok daha uzun zaman almasıydı. Yine de Death Magnetic için stüdyoda geçirdiğimiz zamanı toplasanız diğer albümlerdekinden farksızdır, hatta belki daha kısadır." Peki üzerlerinde baskı hissediyorlar mı? Ne de olsa bu albümleri de tıpkı Load'da olduğu gibi yine uzun bir bekleme döneminden sonra yayınlanacak... Ulrich'in cevabı: "Doğrusu pek baskı hissettiğimizi söyleyemem. Ama şu var: Hayatta olduğu gibi müzisyenlikte de yaşlandıkça iş kolaylaşmıyor. Her beş yılda bir albüm yapmak hiç de kolay değil. Çok gergin bir vaziyette 'aman ne olacak acaba!' diye soğuk terler döküyor değiliz. Ama bizi çok gururlandıran bir albüm yaptık. Türkiye'deki durumu bilmiyorum, ama İskandinavya'da, Batı Avrupa ve Amerika'da hard rock ve metal bu aralar çok kuvvetli. 10 yıl önce gençler hip-hop'la yatıp kalkıyordu. Şimdi ise durum değişti." Konser boyunca Metallica hiç yeni şarkı çalmıyor, sırasıyla For Whom te Bell Tolls, Ride the Lightning, Harvester of Sorrow, The Unforgiven, Leper Messiah, ...And Justice For All, No Remorse, Fade to Black, Master of Puppets, Whiplash, Nothing Else Matters, Sad But True, One, Enter Sandman'i çalıyorlar. Uzun bir alkış, haykırış ve (bizim de taklit etmeye çalıştığımız bir) Rus aksanıyla "Mi-ta-liyka", sloganlarının ardından alevler eşliğinde yeniden sahnedeler. Last Caress ve Motorbreath'ten sonra Seek & Destroy ile kapanışı yapıyorlar. En kısa zamanda geri döneceklerini söyleyip sahneden inmelerinin ardından, aşırı terlemeye dayanamayıp tişörtlerini ve sutyenlerini çıkaran Rus metalci gençliğiyle stadyumdan dışarı akıyoruz...

PURPLE Organizasyon'un Akbank Exi 26 Card sponsorluğunda İstanbul Ali Sami Yen Stadı'nda düzenlediği Metallica 'bayramı', kapıların bugün 14.00'te açılmasıyla başlıyor. Purple yetkilisi Cengizhan Yeldan'a göre, konserin saat 21.00'de (ön gruplar Down, Pentagram ve The Sword'un ardından) başlayıp, saat 23.15'te bitmesi öngörülüyor. Konser alanına, son üç günde yaklaşık 200 tonluk çelik malzeme girişi olmuş. 15 TIR'ın şimdiden giriş yaptığı alana yedi TIR'ın daha gelmesi beklenirken, konser için ter döken 500 işçinin yaklaşık 100 tanesini, Alman ve İngilizler oluşturuyor.

ENERJİ DEPOSU
6 bin metrekarelik çim kaplama malzemesinin sahaya döşendiği konser için kullanılan elektrik enerjisi, 2 MW (megawatt) dolayında. Konserin prodüksiyon menejeri Siyabend Suvari, Türkiye'deki 'herhangi bir konserde' bu rakamın olsa olsa 400 KW (kilowatt) olduğunun altını çiziyor. Suvari'ye göre, konser için yaklaşık 200 hareketli ışık kullanılacak. Ayrıca, Türkiye'nin şu ana kadar gördüğü en büyük konser sahnesi Rolling Stones'a ait iken, Purple yetkilileri bu rekorun da artık aşıldığını ve büyüklüğü nedeniyle mamuta benzeterek adını 'Mahmut' koydukları devasa Metallica sahnesinin iç genişliğinin 27 metre, dıştan dışa ise tam 55 metre olduğunu anlatıyor. Metallica'nın özel kayıt eleman ve kameramanları da, ekipmanları ile konserin tamamını kayıt altına alacak. Organizatörler, bu konserin en iyi anlarının Metallica tarafından mutlaka kliplerde kullanılabileceğine ve satışa sunulabileceğine işaret ediyor. Bu arada grubun özel bir isteği de olmuş. Konser sahnesinin ardına özel bir stüdyo olan 'tuning room' kurulmuş. Ve bir uyarı: Akşam sadece, cep telefonlarının sahaya alınmasına izin var!