Dost dost diye nicesine sarıldım

Sinan Aygün'ü bilirsiniz.
"Yerinde duramayan, kabına sığamayan" bir yapısı vardır.
Hiper değil "süper aktif"tir. "6'ncı dalgada" gözaltına alınıp, sonra bırakılınca, Aygün "hayli değişmiş."

Yine "atak", yine "heyecanlı" ama... Biraz "filozoflaşmış." Sohbet sırasında dedi ki:
- Hayat bir okul. Her gün yeni bir şey öğreniyorsun.
Aygün hayatın bir okul olduğunu "eskiden de bilirdi ama..." Söylemezdi.
"Gözaltı günleri" üzerine konuşuyorduk.
Bir ara dedi ki:
- İyi ki olmuş... İyi ki gözaltı olayını yaşamışım.
- Neden?.. Böyle bir şeyin iyisi olur mu?
- Olur olur... Böylelikle dostlarını tanıyorsun... Kim gerçek dost, kim iyi gün dostu, kim naylon dost, kim yalandan dost.

- Siz tanıdınız mı?.. Kim, nasıl dostmuş?
Sinan Aygün yanıtında belki içtendi, belki değildi, bilemiyoruz. Ama şöyle dedi:
- Dostlarımın ne kadar çok olduğunu gördüm... Hiç fire yok... Hele Rifat Hisarcıklıoğlu... Hele Nuri Gürgür... Saymaya kalksam binlerce.