Hale ile hayata bakışımız, espri anlayışlarımız tutuyor

- Hale Soygazi ile ilgili konuşmayı sevmiyorsunuz...
- Evet, hiç konuşmayalım...

- Ben ısrar ediyorum; kaç yıl oldu birlikteliğiniz?
- 13 yıl.

- Ne zaman evlendiniz?
- İki-üç sene önce evlendik.

- Niye bu kadar saklanarak ya da korunaklı yaşıyorsunuz?
- Entelektüel hayatımdan her türlü söz ederim ama özel hayatımdan, duygularımdan söz etmekten hoşlanmam; çok bana özgü bir şey çünkü. Yakın dostlarımla bile konuşmam.

- Arsızlık ediyorum ama birbirinizi nasıl keşfettiniz?
- Daha önce de merhabamız vardı. Ayrılma kararı vermiştim eşimden, onun bir aşamasında karşılaştık Hale'yle. O da bulunduğu ortamdan uzaklaşma aşamasındaymış, böylece yollarımız birleşti. Eskiden ben Hale'yi severdim ama tabii aklıma bile gelmezdi. Tamamen tesadüf!

- Nasıl bir ilişki sizinki?
- Birçok şeyimiz tutuyor; hayata bakışımız, espri anlayışımız...

- Hiç espri yapmazmışsınız gibi geliyor halbuki, çok ciddisiniz!
- Yapma, şimdi bir sürü şey söyledim sana. (gülüyor)

- Hayatımın kadını diyor musunuz onun için?
- Hiç öyle bir laf demem!

- "Yemek işi kadınlara bırakılmayacak kadar ciddi bir iştir," demişsiniz. Kadınları mı aşağılıyorsunuz burada?
- O tabii işin esprisi! Kadınlar mecburen ev işi öğreniyorlar ve yemeği de ev işi olarak yapıyorlar. Ev işi olarak öğrenince de sevmeye imkân yok. Sevmeden de iyi yapılmaz bu! Asıl hikâye o.

- Siz iyi aşçı mısınızdır?
- İyiyim. Dünyada bütün şefler, aşçılar da erkektir. Ayda bir yemek yapayım diye kalkan erkekler vardır ya, mutfağı batırır, üç gün toplayamazsın. Ben öyle değilimdir.

- Yemekleri siz mi yaparsınız?
- Şimdi yapmıyorum, çünkü Hale'nin sağlıklı yemek yeme derdi var, benim yaptığım yemekleri beğeniyor ama yediğinde mutsuz oluyor. Epeydir, ancak davet verdiğimizde bir şeyler pişiriyorum.