Müzik dünyasında Darwinizm var

Hayata karşı punk tavrınız sürüyor mu?
-Evet, diyelim ki biri bana 'Televizyonda şöyle bir haber vardı,' dediğinde ona dünyadaki asıl haberlerin gerçekten de televizyonda gösterilenler olup olmadığını sorarım. O haberi kim yapmış, kim neden yayınlamaya karar vermiş...

-Televizyon gibi müzik endüstrisi de bize seçenekleri sunuyor, ama acaba şirketlerin farklı etiketler altında alternatifleri belirlemesi de bir dayatma değil mi?
-Bence iyi müzik keşfetmek için en iyi yol, arkadaşlarınızın bahsettiği grupları ve isimleri bir kenara not etmektir. Bir müzik dergisinde iyi eleştirisi çıktı diye ben gidip o albümü almıyorum artık. O kadar çok iyi eleştiri almış albümün aslında berbat olduğunu gördüm ki artık eleştirmenlere güvenmez oldum. Radyo dinlemek de iyidir, aniden bir şarkı çıkar, hemen adını keşfedip albümünü alırsınız... Müzik şirketlerinin ne sunduğundan çok, böyle eski moda yöntemlerle müzik keşfetmek daha iyidir.

-Yıllar içinde çok sevdiğiniz şair Dylan Thomas veya onun gibi mahremiyetine önem veren sanatçılar gibi kendinize bir koza ördünüz.
-Müzik endüstrisinde bir ikilem vardır. Müzisyen olmak için zengin olmak, ünlü olmak gerekmiş gibi bir hava yaratılır, sonra müzisyen olunca insan hakikaten de zengin ve ünlü olur. Ama biz bu işe bu tür şeyler için girmedik. Müzik yaptık, çünkü çalarken kendimizi süper hissediyorduk. Yıllar içinde büyük hatalarımız da oldu, ama kim takar, insan hatalarıyla büyür. EMI'daki tipler bize "Daha çok dinlenmek istiyorsanız, daha çok seyirci ve para istiyorsanız şöyle şöyle yapın," derlerdi. Biz de onlara derdimizin farklı olduğunu anlattık. "Öyle yapsak daha çok para kazanabiliriz, tamam, ama böyle yapınca şarkı daha iyi oluyor!" derdik. Müzik endüstrisinde bir nevi Darwinizm var, en çok taviz veren ayakta kalıyor. Şimdi zaten endüstrinin daha da dışında yer alıyoruz. Hiç taviz vermedik, bunu söyleyebilirim. Bana bu konuşma boyunca bir entelektüel muamelesi yaptınız, ama ben öyle çok okuyan biri de değilim, bir müzisyenim. Şarkılarımız da felsefeler değil, duygularla ilgili. Birbiriyle çelişen duyguları anlatıyoruz, çelişkilerle dolu bir grubuz. Bu açıdan kendisi de çelişkilerle dolu olan hayatın gerçekliğine sadığız.