Galata'nın giyotin pencereleri!

Galata'nın berberleri, sinekkaydı traş yapayım derken, müşterilerinin boynunu azıcık kestiklerinde, aynı anda Eski Banka Sokağı'nda bulunan Sen Piyer Hanı'nın dış cephesine gömülü bir plaketten de kan sızmaya başlar... Sözünü ettiğimiz plakette, Andrea Chanier'in 30 Ekim 1762'de, bu binada doğduğu yazılıdır... Ne var ki, oldukça yükseğe konulmasından dolayı plaketi görmek hiç de kolay değildir. Başınızı iyice kaldırıp yukarıya bakmanız gerekir. Andrea Chanier, çuha ticareti yapmak için İstanbul'a gelen Fransız tüccar Louis Chanier'nin oğlu olarak, Galata Kulesi'nin hemen dibindeki bu sokakta dünyaya açar gözlerini. Galata'nın kedileri, martıları ve çocukları ilk arkadaşları olur. O yıllarda, III. Mustafa oturmaktadır Osmanlı tahtında. 1766 yılında İstanbul'u yıkan "zelzele-i azim" adı verilen deprem yaşanıldığında, Chanier ailesi çok şanslıydı. Çünkü, Louis Chanier'in, yeni atanan Fransız elçisiyle anlaşamaması üzerine aile geri dönmüştü Fransa'ya. Ama, Andrea Chanier'i daha korkunç bir son beklemekteydi... 1794 yılındaki ihtilalde Sen Lazar Hapishanesi'ne kapatılan Andrea Chanier, burada gördüğü bir kadına aşık olur ve ona aşk şiirleri yazmaya başlar. Evet, ünlü bir şairdir Andrea Chanier. Bu yüzden, giyotin sehpasına çıktığında büyük bir kalabalık onu beklemektedir. Gövdesinden kopacak olan ne de olsa, bir şairin başıdır! Şair Andrea Chanier, giyotinin soğuk bıçağı bedeninden ayırmadan önce başını iki elinin arasına alıp, ölümünü izlemeye gelenlere bağırır: "Bunun içinde daha çok şey vardı!" Pencereden sokağa bakan kadınlar anımsamasa da, Galata'nın giyotin gibi kapanan pencereleri unutmamıştır Andrea Chanier'yi.Ve ağaçlar... Galata'da tek tük kalan ağaçlar... Onlara da adını söyleseniz tanıyamazlar, dallarına kurulu salıncaklarda sallanan Fransız çocuğu. Ama Galata'nın yaprakları bilirler ki, hapishane günlerinde, avludan topladığı yapraklara yazmıştır son şiirlerini Andrea Chanier. Ve yapraklara yazılı bu şiirler, şairin ölümünden sonra eşyalarını almaya gelen yakınları tarafından ceplerinde bulunmuştur. Sen Piyer Hanı'nın duvarındaki plakette okunan "30 Ekim 1762" tarihi yanlıştır. Çünkü 30 Ekim Andrea Chanier'in vaftiz edildiği tarihtir. Şairin doğum günü 20 Ekim'dir. Kralın öldürülmesini istemeyip, idam cezalarına karşı tavır almasıyla da tanınan Andre Chanier'in doğduğu evin biraz yukarısındaki duraktan bir tramvay kalkar.Ve İstiklal Caddesi'nin kalabalığında kaybolmadan önce, tramvayın arkasına yazılı şu uyarı okunur: "Asılmak yasak ve tehlikelidir.." Chanier gibi bir '62 Tavşanı' olan, ondan 200 yıl sonra dünyaya gelen Sunay Akın, şu iki dizesiyle selamlar şairi: Andrea Chanier'in başı Paris'te göbeği İstanbul'da kesildi... 2009, Fransa'da Türkiye yılıdır... İki kültür arasına sokulmak istenen karanlığa karşı aydınlanma taşlarıyla hamle yapmakta umarım geç kalmış olmayız!