Acılar unutuluyor

"Bebeklerin sadece yüzde 5'i vaktinde doğar," diyor okuduğum kitapta. Geri kalanı öngörülen tarihten bir-iki hafta önce veya sonra doğarmış. Bana da biraz heyecan basmış durumda şu aralar. Üç hafta içinde doğurmam bekleniyor ne de olsa... Hatta geçen gece 'sancılanıyorum galiba' diye hafif bir panik yaşadığım bile oldu. Hamileliğinin başında olanlar için söyleyeyim; bu günlerin kıymetini bilin. Çünkü hareketleriniz giderek kısıtlanacak ve ağrılar kendini iyice hissettirecek. Mesela geceleri uyumak artık ciddi bir mesele benim için. Bebeğim iyice ağırlaştığından ne tarafıma yatacağımı bilemiyorum. Kocaman bir top gibi sağdan sola yuvarlıyorum kendimi... Bir de sağolsun, yerine zar zor sığdığı halde kıpırdamaktan kendini alamıyor. Ve eskisi gibi minik tekmelerle değil, ağır darbelerle beni uykumdan uyandırıyor. Bugünlerde işte, alışverişte, bana en sık sorulan soru ne zaman ve nasıl doğuracağım. Kitaplarda da yazdığı gibi tam zamanını kesin bilemiyoruz ve ne yazık ki nasıl bir doğum olacağını da. Şimdilik her şey yolunda ve böyle giderse ben normal doğum yapmak istiyorum. Ancak son anda her şey değişebilir çünkü bebeğin kanalına girmiş olması, hormonlarınızın doğum için harekete geçmesi gerekiyor.