Tek hayatta sekiz hayat yaşadık

Emire K: İkimiz de tek hayatta sekiz hayat yaşadık. İlişkilerimizle, mesleğimizle olsun. İki insanın özgürlüğüne ulaşmak için birbirine desteği çok önemli. Bir enstitü kurulması benim özlemim değildi. Emre'nin özlemiydi. Ben destek verdim. Emre topluma yararlı şeyler yapmayı, psikoterapi mesleğinin Türkiye'de yerleşmesini istiyordu. Çok çaba sarf etti, gerçekleştirdi. Şimdi benim özlemim var. Psikoloji dediğiniz zaman, insanın kendini gerçekleştirmesiyle ilgili, her seferinde sıfırdan başlanıyor. Yani şu anda insanların karşısında her şey var ama onu kullanacak seviyede iç yapımız gelişmemiş. Bir sanatçının eserini gördüğümüz zaman orada kendimizi tanıyoruz ve bir doyuma ulaşıyoruz: Bu alanda sanatsal bir şey yapmak isteyen Datça'daki İmedas Akademisi'ne destek vermek istiyorum. Bu arada, 35 yıllık birlikteliğimizde Emre ile röportaj vermedim. Hiçbir yerde benim ismim onun eşi olarak geçmedi. Emre'nin kurduğu Davranış Bilimleri Enstitüsü'nün kuruluşunun 25. yılı olduğu için sizinle konuşmayı kabul ediyorum.