Emir-komuta

Nereden başlayacağımızı şaşırdığımız bir yorum olacak. Cüneyt Çakır'ın, Türk hakemlerinin Fenerbahçe'ye uyguladığı kupa ambargosunun temsilcisi olmaya devam etmesi mi, yoksa F.Bahçe formasını giydiklerinin farkına varamayıp, hala amatör olmayı sürdürenler mi olmalı yazımızın konusu.
Cüneyt Çakır bu maçın birinci kahramanıdır. Gösterdiği kartları çok güzel bir şekilde kitabına uyduracaktır. Bundan kuşkumuz yok. Kararları kendisinden veya bir MHK üyesinden dinlediğimizde şu andaki düşüncelerimizden utanacak hale geliriz. Ama...
Bu "ama" çok farklı. Hiçbir zaman hakem kararlarını yazmayı sevmem. Böylesini uzun sonra ilk kez görüyorum. Sanki birileri "Ne yap, ne et" demişler Cüneyt Çakır'a...
Lugano'nun gördüğü ikinci sarı kart için diyeceğimiz yok. Volkan'ın kırmızısı için de. Fakat maçın kırılma noktası Gökhan Gönül'ün atılmasıdır. Ne yaptı Gökhan? Taç atmak için yerdeki topu almak için yürürken, kendisine atılan topun sahaya düşmesine izin verdi. Amacı neydi? Vakit geçirmek. Peki hakemin kolunda saat yok mu? Böyle bir ortamda geçen zamanı maça eklersin, hareketin cezasını kesersin. Ama amaç başka bir noktaya doğru kaymışsa, dün yaptığın gibi ikinci sarıyı çıkartırsın.
Peki Lugano'ya ne diyeceğiz? Bu hareket nasıl açıklanır, nasıl değerlendirilir, hangi anlayışa sığdırılır? Bu adama F.Bahçe forması bir daha nasıl giydirilir ona nasıl güvenilir?

DENGE Mİ GETİRİYORLAR?
Cüneyt Çakır'a ikinci sarıyı göstermesi gereken en az 10 pozisyon daha söyleyebilir, gösterebiliriz. O anlarda kurallar, kitaplar, uygulamalar neredeydi de, maç eşitliğe gelip, F.Bahçe'nin turu geçmeye yaklaştığı anlarda ortaya çıktı.
Kimse bu maçı açıklayamayacak. Eğer Türk Futbolu'na bir denge getirilmeye çalışılıyorsa, bunu Fenerbahçe'yi aşağı çekmek yerine, diğerlerini yükseltmeye çalışarak yapmalılar.
10...9...8... diye başlayan bir geri sayımın bizi nerelere götüreceğini kalan haftalarda daha iyi göreceğiz. Ama bu maçın sonrasında "Hak ettim" veya "Doğru yaptım" diyen varsa utanmalıdır.
Cüneyt Çakır'ı ve kararlarıyla vardığı sonucun peşini bırakmayacağız.