Hey taksi!

Hangimizin çileden çıkaran bir taksi anısı yok? Bir değil, bin var. Alıp yarı yolda "Çok trafik var," diye bırakanlar, özellikle kadın görünce gece tarifesine koşanlar, bozuk para yok diye burnunuzdan getirenler. Liste uzar gider. Ama haklarını yememek lazım, iyisi de mistir taksi şoförlerinin. Geçen gün acayip bir şey öğrendim. Mecidiyeköy'de oturan bir arkadaşım laf arasında Tarlabaşı'ndaki Sakızağacı Taksi'den taksi çağırdığını söyledi. "Neden ki?" deyince "Hem çok efendiler, hem de taksimetreyi kapıda açıyorlar," dedi. Bu konuşma Denizli'de geçiyor. "Dönüşte havaalanından yine onlar alacak, taksimetreyi orada açacaklar," dedi. Ben içimden 'Şoför sana abayı yakmış,' diye geçirirken (maalesef bu şehir insanı böyle şüpheci yapıyor işte) hakikaten Sakızağacı Taksi'nin böyle çalıştığını öğrendim. Amaçları taksicilerin üzerine yapışan kötü imajı silmek. İsterseniz Bebek'ten, isterseniz Göztepe'den çağırın, taksimetreyi kapıda açıyorlar. Ha diyeceksiniz ta oradan gelene kadar... O da doğru ama güvenilir, saygılı şoförlerle yolculuk edeceğiniz garanti. Bu arada yıllar içinde taksi yolculuklarından çeşitli dersler çıkarmış biri olarak size birkaç öneride bulunmayı boynumun borcu sayıyorum: Taksi şoförlerine mutlaka "Merhaba," ve "İyi günler," deyin. Sandığınızdan daha çok önemsiyorlar. (Ben bir keresinde inerken "Görüşürüz," demiştim, onu demeyin.) Bozuk paranız yoksa, yolun ortalarına doğru yüzde 40 ezik bir tonda "Şoför bey, çok kızacaksınız ama hiç bozuk param yokmuş, ne yapsak, durup bozduralım mı bir yerde?" deyin, bozma ihtimali artıyor. Tarifeyi kontrol etmek için camın yansımasını kullanın. Dışarıya baktığınızı zannediyor. Gece tarifesi açtıysa ve kavga ederek sinirinizi bozmak istemiyorsanız (çünkü bahane hep aynı: "Taksimetre bozuk, ben dokunmadım") inmeye yakın "Hiii!" deyin. "N'oluyo?" deyince "Ay ben para çekmeyi unutmuşum, yanımda sadece 4 lira var," deyin (taksimetrede 6 lira yazıyor mesela). "Aman ne demek!" diyor şoför. Hakkınız neyse onu ödemiş oluyorsunuz.