Korkmazsan da...

"Karşı çıkan" iki insan, iki "cesur" yazan, iki "cesur" kadın.
Hissiyatım birbirlerine girdiklerinde yaralanmıştı; şahsi ve alaylı biçimde birisine girişildiğinde de afallıyor.
Ama her satırlarına, her düşündüklerine, yazdıklarına o an katılmasam dahi, şu "korku oyunu", şu "medya oyunu" içinde, "gerçeği aramak için karşı çıkmak" adına bir cesarete sahipler, biliyorum.
Sözde kimi kutsal değerler ile kitlesel histerilerin garantili kollarına kapağı atanların, hele hayatta, meslekte şahsi cesaretleri her zaman onlar kadar olmayabilenlerin, nice boyun eğmişliklerden geçenlerin, vicdanlarının sesine kulak tıkayıp Perihan Mağden ile Ece Temelkuran'ı "kan sofrası"nda hedef göstermelerini kınıyorum.
İçlerinde sevdiğim kimi meslektaş olsa bile. Meslek adına da üzüntüyle.
Bu arada, Katar'da saatleri aynen iade eden meslektaşlara sevgilerimi; hediyeleri valize atan siyasetçi, bürokrat ve varsa gazeteciye de "Yükünüz hep öyle hafif olsun" dileklerimi iletirim.