Sekreterlerin önünde kavga ettiğimiz oldu

- Kocanıza karşı bir güven sarsılması yaşadıktan sonra, şimdi evliliğe bakışınız değişti mi?
- A.B: Güvenim sarsıldı tabii. Ama o dönem geçti. Aileyi bırakıp tamamıyla başarıya koşan kadınlar var. Ya da kariyerini bırakıp evde yemek yapıp sadece kocasına odaklanan kadınlar var. Her ikisi de bana göre yanlış. Ne kocamdan ne de çocuklarımdan fedakârlık yaptım. Yaşam tarzımdı bu.

- Eşinize karşı içinizde hiç öfke yok mu?
- A.B: Öfkenin hiç kalmaması mümkün değil. Kalıyor. Öfkemi fazla göstermiyorum. Arkasından akıl devreye giriyor. Kafamı hemen dağıtıp, normal hayata geçebiliyorum. Stres yönetimini iyi yaptığımı düşünüyorum. İşte de ailede de öyle. Her ne kadar ilk başta duygusallığa kapılsam bile, arkasından "Aynur, ne yapıyorsun?" diye kendi kendime konuşuyorum. Kadınlara da bunu tavsiye ediyorum. Bağırsınlar, ağlasınlar, hiç korkmasınlar. Biri duyar, diye korkmasınlar. Gerektiği zaman Süreyya ile kavgamı sekreterinin önünde yaptım.

- Eşinizden özür dilediniz mi Süreyya Bey?
- S.B: Bana göre yaptıklarım suç değil. O zaman kabul etmek olur.
- A.B: Dilemesin daha iyi. O zaman kabul etmek olur, o zaman canına okurum (gülüyor).
- S.B: Beş sene öncesini konuşuyoruz burada...
- A.B: Elemanlarıma da aynı şeyi söylüyorum. Başarısız olduğunuz zaman ya da çok kızdığınız zaman istifa etmeyin. Lütfen en iyi gününüzde, zirvedeyken istifa edin. Aynı şeyi kocama da söylüyorum. Kavga ederek ayrılmak istemiyorum. İnsanların dost olarak ve birbirlerine yardım ederek, anlaşarak ayrılmaları gerektiğine inanıyorum. 28 sene birlikte olmak, bir 20 sene daha birlikte olacağız demek değildir. İnanıyorum ki olacağız ama dünyanın sonu değil. Kadınlar kendilerine güvenirlerse, aile, eş, dost, akraba ilişkilerini sağlam tutarlarsa, hiç korkmasınlar.