Ambulansta transa geçerim

- İstanbul trafiğine motosikletle çıkıyorsunuz. Sizce Türkiye'deki trafik terörü nasıl düzelir?
- Bu işin okulu açılmalı, eğitimi verilmeli. Nasıl tıp öğretirken kadavra üzerinden eğitim veriliyorsa, sürücü okullarına da pert araba getirilmeli ve kadını da erkeği de bu işi dibine kadar öğrenmeli. Bakın o zaman her kahveden fırlayan şoför oluyor mu? Sürücüler yoldaki her yayayı kör, sağır, dertli, borçlu, karısıyla kavgalı, kaynanayla husumetli, kredi kartı borçlusu, çocuğu hastanede olarak düşünsünler. Bu babamın da bana nasihatiydi.

- En sevdiğiniz aracınız hangisiydi?
- Otobüsleri her zaman çok sevdim. İnsanlara iç aynadan bakıp hikâyelerini tahmin etmek, surat ifadelerinden acılarını, üzüntülerini, o an içinde bulunduğu durumları düşünmek harika bir duygudur. Bir de ambulansları unutamam, transa geçerdim, arkada taşıdığım her hasta babamdı.

- Şimdi emekli misiniz?
- Hayır primlerim hep eksik yatırılmış, sektörün bir handikapı da bu. Anlatacak çok hikâyem, yapacak çok işim var. TRT Radyosu'nda gece 03.00-05.00 arasında bir program önerisi aldım, sanırım yakında başlayacağım. Ama en büyük isteğim bir reklam filmi çevirmek. Örneğin bir kadın pedi reklamında otobüs şoförü apoletlerimle görünmek ve insanların alt beynine bunu işlemek istiyorum. Çünkü o pede uzun yollarda en çok benim ihtiyacım var.

- Bu 20 yıl özel hayatınızdan bir şey götürdü mü?
- Mesleğim uğruna kendimden çok fedakârlık yaptım. Yani benim lastik gümledi ve üç evliliğimde de başarısız oldum. Sabıka dosyam kabarık yani. Hiçbir zaman, "Ben bilmem beyim bilir," diyemedim.