Sen de mi Semiha?

Sabah programında bir dakika bitirebiliyor seni! Bir dakika siliyor canım yılların birikimini. Hem de dobra dobra! Peki yazımızın kahramanı kim? 1975 Eurovision temsilcimiz Semiha Yankı. 18 yaşındaydı, kumral saçları vardı... Stokholm'de 40 derece ateşle 'Seninle Bir Dakika'yı söyledi. Üç puanla sonuncu oldu ama gururlu bir sonunculukla ülkemize geri döndü. Sonra şarkının hakkı teslim edildi. Gelin görün ki bizim neslin aklında Semiha Yankı daha fazla yer etmedi, edemedi. Hep o buğulu bakışlı, üzgün, süzgün, 'Seninle Bir Dakika'yı söyleyen kumral genç kızdı işte... Keşke öyle de kalsaydı.

BANU ALKAN TELEFONDA...
Tabii babamın zamanında 'Dobra Dobra' mı vardı!!! Dün sabah evden çıkmak için hazırlanıyorum... Yine televizyonda patırtı kopuyor. Hah! Banu Alkan telefon hattında... Suyundan da koyalım... Giyinirken bir yandan da ekrana bakıyorum... İyi de karşısında tartıştığı kim? Yok! Yok! O değil, lenslerini tak kızım Ayşe! Ama cidden o! Geldiğimiz son nokta budur: Semiha Yankı, Banu Alkan'la kapışıyor. O hafızamdaki kırılgan kızın el kol hareketleri, kırarım dökerim halleri, kaba konuşma biçimi parçalıyor içimi (Beni kafiyeler götürsün mü?) Sabah sabah anılarıma tecavüz ediliyor, 'Seninle Bir Dakika'nın içi boşalıveriyor, bu filmi görmekten bıkmamışım gibi yine içim sıkılıyor. Sen de mi Semiha!.. Geçen hafta da Bülent Ersoy'la ilgili neler neler demeçlemiş Semiha... Üzerine öyle kendini tutamama hali gelmiş ki dörtnala döküyor eteğindeki taşları. Doymuyor, doyamıyor 'Dobra Dobra'lara... Niçin? Görünebilir olmak için mi? Gündeme gelmek için mi? Terapi niyetine mi? Söylesenize bunlardan hangisi yılların birikimini bir dakikada yerle bir etmeye değer ki? Yazının sonuna gelmişken, 'Eskiden sabah programları olsa bütün o önlerinde ceket iliklemek istediğimiz sanatçılar yalan mı olacaktı acaba?' diye sormadan edemiyor insan. Değil mi ama? Hani dobra dobra...