Abidin'le ilgili canlanan anılar

Geçen hafta sonu Sakıp Sabancı Müzesi'nde açılan görkemli 'Abidin Dino-Bir Dünya' sergisi, beni çok etkiledi. Ve yine anılarıma daldım. Yaş ilerleyince öyle oluyor; birçok olay size kendi geçmişinizi düşündürüyor. Abidin Dino adı, benim gençlik yıllarımda efsane gibi söylenirdi: 'Solcu olduğu için' Paris'e kaçmış ve orada sanatının doruklarına çıkmış bir resim ve yazı adamı... Sonra birden karşımızda Altın Goller diye bir film bulduk: Bir dünya futbol kupasını anlatan hem de çok iyi anlatan bir spor filmi. Ve yönetmen hanesinde Abidin Dino adı... Ben pek inanamamış, eleştirimde "O yönetmen olmadığına göre herhalde işin estetik yanını çözümledi," türünden bir şeyler saçmalamıştım. Sonra bir mektup geldi. Çok nazik bir üslupla, filmi bizzat yönettiğini belirten... O günlerde Paris'e gidince arayıp buldum, eşi Güzin'le de tanıştık. Ve ben genç ve heyecanlı gazeteci kimliğimle oturup 'efsane adam'la uzun bir söyleşi yaptım. Teybim bile olmadığı için kâğıtlara notlar alarak...

PARLAK BİR SAYFA
Ama dönünce bana yine yazdı; o söyleşiyi yayınlamamı istemiyordu. Sanırım genç ve deneyimsiz halime güvenememişti. Anlayışla karşıladım ve söyleşi çıkmadı. O notlar ise çoktan kaybolup gitti. Yıllar sonra 1991'de Korsika'nın Bastia Film Festivali'nde karşılaştık: Jüri üyesi olarak!.. 20 yıl öncesinin dostluğu tazelendi, resimler çektim. O sonra ülkesine de döndü ve burada yeniden kültürüyle, halkıyla, dostlarıyla ve çok sevdiği İstanbul'la buluştu. Nur içinde yatsın!.. Bu nefis sergi, onu tüm uğraşları ve dönemleriyle çok iyi tanıtıyor. Müze yönetimine ve 700 küsur parçayı seçip yerleştiren Metin Deniz'e teşekkürler: Bize yalnızca özgün bir sanatçıyı değil, toplumsal tarihimizin de parlak bir sayfasını tanıttıkları için...