Çankaya gözlemleri

Kimseyi, kimseyle kıyaslamamak gerek.
Kimse kimseye benzemiyor. Ve her yiğit, yoğurdu "kendi usulünce" yiyor. Çankaya'ya çıkanların "tarzları" da kendilerine özgü.

Abdullah Gül gezilerine "işadamlarını da" davet edince...
Gül'ün "Özal' la benzerliklerini" söyleyenler oldu.
Ya da "Demirel ile ortak noktalarını."
Ama gördük ki...
Abdullah Gül "kendisine benziyor."

1. Vücut dilini iyi kullanıyor.
2. İnsanlara ismen hitap ediyor.
3. Kimin ne iş yaptığını, işini ne zaman büyüttüğünü biliyor.
4. Bazen konuştuğu kişinin omuzuna elini koyuyor, yıllar öncesine ait bir olayı soruyor.
5. Sporla çok ilgili olanla, spor konuşuyor.

Gözlem 1:
Abdullah Gül Çankaya'ya alışmış.
Gözlem 2:
Hükümeti rahatsız etmemeye özen gösteriyor ama, yönetimdeki ağırlığını ve gücünü de hissettiriyor.
Ve gözlem 3:
Dün neyse bugün de o... Kırıp dökmemeye dikkat ediyor... Tevazu sanki onun süsü.

Her Cumhurbaşkanı "ötekilerden farklıdır."
Abdullah Gül de "farklı."
"Ekibi" farklı, "üslubu" farklı.
Son bir not olarak Gül ile "Özal ve Demirel arasında bir paralellik olabilir mi" diye düşündüğümüzü de ekleyelim.
"Onlar" dinlemeyi severlerdi.
Abdullah Gül de "dinliyor."
Ve "kimi dinlemesi gerektiğine" de çok dikkat ediyor.