Zeynep'e canımı yüreğimi akıttım

Tiyatrocu Emel Göksu ile oyuncu-yazar Sönmez Atasoy'un kızı Fadik Sevin Atasoy, 32 yıl önce tiyatro kulislerinde başlayan yaşam hikayesini, Yeni Aktüel'den Özsel Tortop'a anlattı. "Hayatımda anlatabileceğim tek şey oyunculuk. Tiyatroda doğdum ben" diyen Fadik Sevin, küçük bir kız çocuğuyken girdiği tiyatro dünyasını; 'özgürlüğün sonsuz kutlandığı, özgür bir dünya' olarak tanımladı. 30 Kasım'da vizyona girecek 'Zeynep'in Sekiz Günü' adlı filmde, sekiz gün boyunca tecavüze uğrayan bir karakteri canlandıran Atasoy; çocukken bebek yerine babasının takma bıyıkları ile oynadığını belirterek, şunları söyledi: "Temsil biterdi, sahneye çıkar, oynardım. Tiyatro sahnesi, insanın hayallerini gerçekleştireceği bir dünya. Yalan orada değil, gerçek hayatta söyleniyor. Tiyatro, asıl gerçeğin yansıdığı yerdir."

24 SAAT TİYATRO

* Dört yaşında sahneye çıktım. İzmir Devlet Tiyatrosu'nda sahnelenen ve babamın yönetip, annemin de rol aldığı 'Teneke' adlı oyunda kaymakamın kızı rolündeydim. Ağlayarak söylediğim "Baba gitme, ne olur kal burada" repliğini, kopan alkışları, gözyaşlarına boğulan seyircileri hayal meyal hatırlıyorum.

* İlkokula başlayana dek 24 saatim tiyatroda geçti. İlk hayat problemimi ise ilkokul sırasına oturunca yaşadım. Ezbere dayanan sistemden sıkıldım. Hayal ettiğim hayat değildi bu! Okuma-yazmayı söker sökmez TRT Ankara Radyosu Çocuk Kulübü'ne girdim. 'Çocuklarla Baş Başa' programında sözleşmeli olarak çalışmaya başladım.

* Günlerim okuldan koştura koştura radyoevine giderek geçti. Ardından televizyondan teklif geldi ve ilk paramı 'Ahmet'in Günlüğü', 'Rüzgar Gülü' gibi çocuk programlarında oynayarak kazandım. Ve kazandığımı yine sanata yatırırdım. Oyuncakçıdan resim paletleri, heykel malzemeleri alırdım.

SEYİRCİLİK İÇİMİ ACITTI

* Hayallerimde hep sahne vardı. Ortaokul ve lise döneminde Devlet Tiyatrosu'nda birkaç oyunda rol aldım ve liseden sonra yol ayrımına geldim. Ailem "Çok meşakkatli büyüdün, eğitim hayatın zor geçti. Mobil ve çok emek isteyen bir meslek bu. İki yabancı dilin var, diplomat ol" dedi.

* İtalyan Dili ve Edebiyatı'nı kazandım ama gönlüm hep tiyatrodaydı. Sahne yerine seyirci koltuğunda oturmak ağır geldi. Oyunları izlerken içimden hep "Neden orada değilim?" derdim.

* Acı çekmemek için tiyatroya gidemez hale gelince, okulun birinci yılı biterken bir gecede kararımı verdim. Durumu aileme açtım ve "İnat ettim Bilkent Tiyatro Bölümü'nü burslu kazanacağım. Kazanamazsam bir daha tiyatro lafı duymazsınız benden" dedim. Ve istediğim bölümü kazandım.

10 GÜNDE 5 KİLO GİTTİ

* Oynadığım her oyun, her sinema filmi beni çok heyecanlandırıyor ama 'Zeynep'in Sekiz Günü' sinema adına ilk filmim, ilk başrolüm. Yüreğimi, canımı, kanımı, dişimi kısacası neyim varsa bu filme akıttım.

* Çekimlerin başlamasına on, benim hazırlanmam içinse dört gün vardı. Hemen kostüm için kumaşçıya gittim. Zeynep'in rengini düşündüm. Bu filmde Zeynep'in kostümleriyle bizzat ilgilendim. Zeynep, benden zayıftı ve kısa sürede kilo vermem gerekiyordu. Bir uzman yardımıyla 10 günde 5 kilo verdim.

* Zeynep'i yaratırken boşluk duygusunun ne olduğunu düşünmeye başladım. Allah kimseye göstermesin! Daha önce düşmedim, düşmem de inşallah. Besin kaynağım resim, müzik ve heykel olduğu için "Bu boşluk duygusu nerede vardı?" diye araştırmaya başladım!

* Biraz zor olan Zeynep karakterine hazırlanmak için bir-iki gün kıvrandım. Sonra gözümün önüne, İtalyan ressam ve heykeltıraş Amedeo Modigliani'nin 'Jeanne' adlı tablosu geldi. Açtım tabloya baktım ve aradığımı onda buldum. 'Jeanne'ın içindeki boşluğu Modigliani'nin kendi rengiyle doldurduğu bakış; benim Zeynep'imin ham maddesi oldu.